Ezilenler
Fyodor DostoyevskiEzilenler Reviews
You can find Ezilenler reviews, Ezilenler book reviews, Ezilenler ratings on 1000Kitap.
Yine hakkında çok fazla şey yazmak istediğim lakin yazdığım herhangi bir şeyin kitabın gizemini bozacağından korktuğum bir eseri daha bitirmiş bulunmaktayım. Severek okuduğum, karakterlere zaman zaman hayıflandığım ve zaman zaman da karakterleri ayıpladığım bir kitap oldu. Kendimi üzülmekten alamadığım bir çok bölümü olduğundan belki de bu hislerim.
"Ezilenler" toplum içerisinde her zaman olmuştur lakin ezilme nedeni ailenin bir ferdinin diğerlerine sırt çevirmesi, maddi amaçlar uğruna fertlerin duygularının hiçe sayılması olunca katlanması güç oluyor ve hayıflanmamak, kızgınlık duymamak pek mümkün olmuyor zannımca. Öyle de oldu.
Ağlana sızlana sonuna geldiğim bu eseri bütün bunlarla birlikte çok sevdim. Dileğim o ki bizler aile bağlarımızı sevgi, saygı, şefkat, merhamet gibi daha erdemli duygularla kuralım. Bencil düşünerek hareket etmeyelim.
Dilerim ki ailemiz bizim en değerli varlığımız olsun :)
Muazzam
Stepançikovo Köyü'nden sonra Ezilenler ile kronolojik Dostoyevski okumalarıma devam ettim. Bu eseri göz ardı edip kaçırmak akıl kârı olmazdı bunu şuan daha iyi anlıyorum.
Sadece düşünüyorum bu nasıl olabilir? Bir insan zihninden nasıl bu kadar estetik, muazzam yapıtlar çıkabilir? Stepançikovo Köyü'ndeki psikolojik analiz marifetinin
Başlamadan önce, arkadaşımlar birlikte kitap incelemeleri yaptığımız Instagram sayfamıza göz atmak isterseniz:
instagram.com/epoha_kitap?igs...
Ezilenler, Dostoyevski’nin 1859’da sürgünden döndükten sonra yayımlanan (1861) ikinci eseri. Dostoyevski’nin kalemine alışmış olduğumdan mı bilemiyorum ama Ezilenleri okurken çok keyif aldım ve gerek karakterleriyle, gerek yaşanan olaylarla unutamadığım bir kitap oldu. Kitabın yer yer, daha evvel yayımlanmış olan Beyaz Geceler’i anımsattığını; yer yer de, -Ezilenlerden beş yıl sonra yayımlanacak olan- Suç ve Ceza’nın da Ezilenler’i anımsattığını fark ettim kitabı okurken. Bir diğer hoşuma giden kısım ise Dostoyevski’nin otobiyografik bir karakter olarak tasarlamış olmasıydı ana karakter Vanya’yı. Gerek karakterlerin ve iç dünyalarının başarılı tasviriyle, gerek olayların dramatikliğini fazlaca hissettirebilmesiyle okunmayı ziyadesiyle hak eden bir kitap.
Kitabı uzun bir sürede okuyabildim. Bazı kısımlar kitapta çok uzatılmış ve aynı şeyler tekrarlanmıştı bu kısımlar biraz sıkıcı geldiği için bu süre uzun oldu. Affetmek ve bunun için geç kalmamak üzerine kurulu bir olay örgüsü içerisinde sahipsizliğin terk edilmişliğin acı bir yansıması vardı. Yazarın ilk kitaplarından olması sebebiyle belki de beklediğim tadı alamadım. Yazar kendisi de kitabın 50 sayfası dışında bu romanını beğenmediği şeklinde bir bilgi ile karşılaştım. Yine de toplumda ezilenler arasında yer almak ama sahip olduğun değerlerden vazgeçmemek (Nelli açısından) etkileyiciydi.
394 syf.
9/10 puan verdi
Ezilenler
Merhaba ''Eski bir soyun baldırı çıplak evladı'' Yelena.
Karakterlerimizin ortak noktası güzel bir şarap olmayı geç yakalamış olmaları. İkili ilişkiler üzerinden sınıf, statü farklarını dayatmak, insan onurunu evlilik ve aşk kavramı ile ele almak ve belki sınıfdaşların da birbirlerini ezmesini oldukça uzun uzadıya konu almış bir roman. Oldukça da güzeldi açıkçası. Kişisel hesaplaşmalarda geçen oldukça etkili diyalogları unutmak olmaz.
Yelena' ya selam vermiş olmamın sebebi kitap boyunca yaşından oldukça fazlasını vermiş olan tek karakter. Minnet etmemiş el açmamış karşı çıkmıştır. Herkesin yenildiği ve herkesi ezmiş olan babası Prens'e karşı yenik düşmemiş küçük çocuğum. Kalbin yetseydi sen o rutubetli evleri de düzeltirdin.
Vanya' nın duyguları için üzgünüm Fyodor son bir cümle ile değinmekten daha fazlasını haketmeliydi. Onun Nataşa'ya olan aşkı bitmiş gibi davranılmıştı herkesçe.
Muhteşem bir kurgu yoktu aslında:) 2 günde roman yazabildiğinin mesajını veriyor çaktırmadan. Şu kitabın ter kokusu olayı. Ben dostoyevskinin kitaplarını bazen bizimle alay ediyormuş hissi uyandırdığı için seviyorum hem kendisiyle hem okurla gırgır geçiyor bazen:) Diyalogların tutarsızlığı abartılı oluşu.. Bir şeyler var kesinlikle dönüp dolaşıp Dostoya gidiyorum. Diğer kitaplarına oranla akıcı sade ve sürükleyiciydi.
