Çucukluğumun kitaplarından, aklımdan hiç çıkmayan bir hikaye. İlk okulda okumuştum ama çocuklara okutulmalı mı tam bilemiyorum. Aziz nesin daha iyi olurdu herhalde.
Falaka, çocukluğumun korkulu rüyası. Zaten tek hatırladuğım da budur bu kitapla ilgili. Öyle ki uzun bir süre kitap fian elimi sürmemiştim. Hep kitap okumayı sevmeyen insanların muhakkak bu kitabı okumuş olduklarını düşünürüm. O yüzden bence bu kitabı ufaklıklardan uzak tutmalı. Ben bir daha onu elime alıp okuyabileceğimi sanmıyorum.
Biraz zor okudum. Bence bu kadar ağır yazmamalıydı. Ama bir de şöyle düşündüm, belki kendisi zor zamanlar geçirmiştir, haliyle bunlar da kitaplarına yansımıştır. İnsan hâli, olabilir...
Çocukluğumda okuduğum kitaplardan aklımın bir köşesinde yer edenler arasında. Umarım bizi de falakaya dizmezler diye içimden geçirdiğim olmuştur bu kitabı okuduktan sonra. Nedense o zamanlar Kemalettin Tuğcular Ömer Seyfettinler hep bir korku saldılar gözümüzde, hep acıklı hikayeler, hep korkunç sonlar vardı.
Çocukluğumun efsanelerinden. Ağlayarak okurdum. Minicik kalbime fazlasıyla etkili olmuştu. En kısa sürede yeniden okuyacağım. Sadece bunu değil, Ömer Seyfettin'i komple okuyacağım.
