Bir şeyin anlaşılması insana ne kadar güç gelir ve insan onu yapmaktan ne derece aciz kalırsa bu şey insanları o derece ret ve inkâra sürükler, insanların onu terk edip atmalarına sebep olur.
Pythagoras der ki: Zengin olmak arzusunu attığın zaman, zengin olmuş olursun. Çoğu kimse zanneder ki fakir; hiçbir şeye mâlik olmayan, zengin ise pek çok şeye sahip bulunandır. Bu zenginlik ve fakirlik arizîdir. Doğal halde fakir; arzuları çok olandır. Doğal olarak zengin de; hiçkimseye muhtaç olmayan; yani; arzusuna sahip olup nefsini zapt edendir. Zirâ arzuna sahip olabiliyorsan, işte bu, en büyük zenginliktir. Çünkü şehvetine sahip olan, bütünü ile âleme müstağni kalandır.