Fareler ve İnsanlar, babamın kütüphanesinden bana kalan kitaplardan bir tanesiydi ancak 1984 yılında satın alınmış olan bu kitabı okumak, ancak bu zamana nasip oldu. Bu nedenle neden bu kadar geç okuduğuma da biraz hayıflanmadım desem yalan olur.
Kitap konuya çok hızlı bir şekilde giriş yapıyor, olaylar oldukça kısa ve sade kesitler halinde aktarılıyorlar ve kendimizi bir anda sona gelmiş buluyoruz. Bu bakımdan belli bir zaman kesitinde yaşanan trajediyi, dönemindeki ırkçılıktan da bahsederek, çok verimli bir şekilde anlatıyor Steinbeck.
En çok hoşuma giden şey ise, yazıldığı dönemde henüz otizm hakkında bilimsel herhangi bir çalışma yokken, yazarın otizmi bu kadar net bir şekilde aktarabilmiş olması. Bu durum bize onun gözlem gücünün ne kadar yüksek olduğunu şaşmaz bir şekilde gösteriyor.
Kitabın anlatım dili çok sade, benim elimdeki Varlık Yayınları'na ait nüsha eski tarihli olmasından dolayı yer yer günümüzde kullanılmayan kelimelere ve imla kurallarına sahip fakat bunlar okunurluk olarak herhangi bir zorluk çıkarmıyorlar.
Açık konuşmak gerekirse, insanlığı, onun temel arzularını, fareleri ve sözümona insanları anlayabilmek, biraz da olsa geniş bir bakış açısı yakalayabilmek için, okunabilecek en konsantre eserlerden birisi.