'Hadi Lennie, atla!' dedim. Atladı. Yüzme bilmiyordu. Nerdeyse boğulacaktı, yetiştik bereket versin! Kendisini kurtardığım için kul köle oldu bana. Zavallıcık, ona atla diyenin ben olduğumu çoktan unutmuştu bile.
"Arasıra zaman kötürümleşir, dakikalar uzar; an, bir an olmaktan çıkar bin an olur. İş te şimdi de durmuştu sanki zaman. Tüm sesler kesilmiş, hiçbir şey kımıldamaz olmuştu. "