"Gelecek, geçmişi mayalandırır; bazı anılar zamanla insanı daha çok sarhoş eder, diğerleriyse buharlaşıp gider. Gerçekleştiğini düşündüğünüz olaylar, gerçekleştiğini bildiklerinizden ayırt edilemez."
Binadaki diğer herkes gibi burada kendisini geliştireceğine inanmıştı; dehası çalışma arkadaşlarını gölgede bırakacaktı. Ama bu göründüğü kadar kolay değildi. Herkesin zekâsının keskin olduğu ve dehasını ustalıkla kullandığı böylesi küçük bir yerde, hep savunmada kalmalı, üstelik tetikte olduğunuzu da çaktırmamalıydınız.
Biri sorsa, Bölüm'deki herkesin "parlak" olduğu söylenirdi; fakat aslında bir kişi bile çalışma arkadaşlarının dehasını takdir etmezdi. Belki biri ya da ikisi, rakiplerinin bile alkışlayacağı fevkadelikte bir ilerleme kaydederdi ki bu on yılda bir karşılaşılan bir durumdu. Zaten profesör olmak için de böylesi bir başarıya imza atmak şarttı. Aksi takdirde sizin alanınızda çalışan profesörlerin emekli olmasını, ölmesini ya da sinir krizi geçirmesini bekleyecektiniz.