Fatih Harbiye

Necip G.

@NeGe

11 Aralık 2017 17:55

7/10 puan verdi

Okuduğum üçüncü Peyami Safa eseri... Her seferinde biraz daha yakından tanıyorum Safa'yı... Ve özellikle 2000 sonrası sayıları çoğalan pek çok yerli yazarın neden Peyami Safa'yı kendilerine kıble edindiklerini daha net anlıyorum. Demek istediğimi şöyle açayım; son dönemde pek çok yerli romanda olay

devamını oku

162 etkileşim

Halime Okumuş

@Canopus__

25 Eylül 2019 16:40

Puan vermedi

Peyami Safa, Fatih Harbiye romanında kendi öz kimliğinden ve milli benliğinden uzaklaşan, batılılaşmayı yalnızca şekil bakımından ele alan bireylere kendi öz kültürüne ve milli benliğine sahip çıkan idealist bireyleri ele alır. Bu bireyler; yaşam tarzları ve düşünce dünyalarıyla Doğu- Batı çatışması, yanlış batılılaşma, yabancılaşma ve kimlik kaybı pek çok açıdan irdelenir. Ayrıca roman, Türk toplumunun Btılılaşma sürecini ve bu süreçte bireylerin ruhsal durumunu ve pişmanlıklarını hem birey hem de toplum düzeyinde yansır. Yanlış Batılılaşmayı birey bazında gösteren Fatih Harbiye romanı, Türk insanının ve toplumunun sosyal değişim karşısında kendi kültürel değerleri ile Batı kültürünün değerleri arasında yaşadığı çatışmayı ve kimlik sorununu gözler önüne serer.

3 etkileşim

Ertuğrul AKDENİZ

@gokk_turkk

01 Ocak 16:07

10/10 puan verdi

Edebiyatımızda tezli roman türü arasında kendini gösteren Fatih-Harbiye, Peyami Safa'nın Doğu-Batı kültür çatışmasını işlediği önemli bir eseridir. Tanzimat'tan sonra bir takım değişimlere uğramaya başlayan toplumun yaşadığı buhran ve çatışmaları işleyen birçok yazarımız gibi Peyami Safa da pek çok eserinde olduğu gibi Fatih-Harbiye'de de bu konuyu işlemiştir. Eserin önemli karakterlerinden Şinası ve Faiz Bey, Doğu'yu, eserde geçen adıyla Şarkı temsil ederken; Macit ise Batı'yı yani Garp'ı temsil etmektedir. Şinasi'nin nişanlısı, aynı zamanda Faiz Bey'in kızı Neriman ise Darülelhan'da Macit'le tanıştıktan sonra zaten içinde de var olan Garp merakı kendini göstermeye başlar. Eserde zayıf bir kişiliği temsil eden Neriman bu iki dünya(Şark-Garp) arasında, Fatih ve Harbiye arasında bocalayıp durur. Yazarımızın vermeye çalıştığı mesaj ise yavaş yavaş Batılılaşma yolunda toplumun sadece şekil yani giyim-kuşam, yeme-içme yönünde değil, ilim ve fen yönünde gelişmesidir. Hayatını kalemiyle kazanmış olan yazarımız, başarılı eserler bırakmıştır. Fatih-Harbiye de hacim olarak küçük olsa da nitelik olarak önemli bir eserdir. Okumanızı tavsiye ederim.

17 etkileşim

ROZAN BAJAR

@MENDUH_BITER_

20 Temmuz 19:53

10/10 puan verdi

Batı ve Doğu kültürünü çok güzel bir şekilde dile getiren Peyami Safa, baş karekterde Neriman ve Şinasi'yi canlandırmaktadır.Neriman İstanbul Fatih semtinde oturup babasıyla ve çocukluk aşkı Şinasi ile sürekli vakti kovalamaktadir .... Macit adında zarif bir gençle tanışır bu adam batı hamurundan yoğrulmuş bir geç balo , gece geç saatlerde gelme , batı adına hersey ....Neriman da Macit'le takılır bu şatafatlı hayat ona çok iyi gelir batıya özenir Şinasi ile tartışmaya başlar....en son samimiyetin dostun mutluluğun kendi çevresi olduğunu anlar ve batı merakını bir kenara bırakır

3 etkileşim

Deniz Bodur

@Perim67

04 Nisan 10:43

10/10 puan verdi

Edebiyatımızda tezli roman türü arasında kendini gösteren Fatih-Harbiye, Peyami Safa'nın Doğu-Batı kültür çatışmasını, yaşam tarzı gibi sosyal-ekonomik etmenler arasındaki farkı konu alan önemli bir eseridir. Tanzimat'tan sonra bir takım değişimlere uğramaya başlayan toplumun yaşadığı buhran ve çatışmaları işleyen birçok yazarımız gibi Peyami Safa da pek çok eserinde olduğu gibi Fatih-Harbiye'de de bu konuyu işlemiştir. Fatih semti Şark'ı (Doğu'yu), maneviyatı, Osmanlı'yı, benliği, özü aynı zamandan Şinasi, Faiz Beyi temsil eder. Harbiye semti ise Garp'ı (Batı'yı) maddeciliği, yozlaşmayı, yabancılaşmayı ve Macit'i temsil eder. Şinasi'nin nişanlısı, aynı zamanda Faiz Bey'in kızı Neriman ise Darülelhan'da Macit'le tanıştıktan sonra zaten içinde de var olan Garp merakı kendini göstermeye başlar. Neriman, Harbiye'nin aldatıcı süslü gece hayatına, şatafatına, balo gecelerine kapılınca hem bireysel hem ailevi olarak huzursuzluk yaşar. Harbiye'nin cazibesine kapıldıkça huzuru azalan Neriman, duyduğu bir olay sonucunca Fatih'e, geri döner. Asıl huzurun Fatih'te, yani manevi olanda, özde, Doğu'da olduğunu anlar. Yazarımızın vermeye çalıştığı mesaj ise yavaş yavaş Batılılaşma yolunda toplumun sadece şekil yani giyim-kuşam, yeme-içme yönünde değil, ilim ve fen yönünde gelişmesidir. Herkese keyifli okumalar diliyorum.

Peyami Safa

20 etkileşim

Fatih Harbiye Benzeri Kitaplar

Puslu Kıtalar Atlası

İntibah

Yaprak Dökümü

Babalar ve Oğullar

Peyami SafaYazar, Çevirmen · 125 kitap

Dokuzuncu Hariciye Koğuşu

8.2/10

İnci

8.2/10

Acımak

8.9/10

Gazap Üzümleri

8.9/10

Beyaz Zambaklar Ülkesi

8.8/10

Od

8.7/10

Kitap İstatistikleri

291okur yarım bıraktı

1.231inceleme

25,3binalıntı

120bingösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 69.7

Erkek% 30.3

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

Peyami Safa (d. 1899, İstanbul - ö. 15 Haziran 1961), Türk hikâye ve romancısı. Server Bedi takma ismini de kullanan yazar romanlarının yanı sıra, düşünsel yapıtları, polemikleri, köşe yazarlığı ve gazeteciliği ile de tanınır. Servet-i Fünun dönemi şairlerinden İsmail Safa'nın oğludur. Sivas'a sürgüne gönderilen babasının orada ölmesi üzerine 1901 yılında iki yaşında yetim kalmış, bu yüzden "Yetim-i Safa" adıyla anılmıştır. Babasız büyümenin acılarının yanı sıra, sekiz dokuz yaşlarında yakalandığı bir kemik hastalığı dolayısıyla 17 yaşına kadar, bu hastalığın fiziksel ve ruhsal bunalımlarını yaşamıştır. Doktorlar kolunun kesilmesinde karar kılmış, fakat Safa bunu kabul etmemiştir. Daha sonraları bu günlerdeki tecrübelerini "9. Hariciye Koğuşu" adlı romanında okurlarıyla paylaşır. Hastalık ve savaşın yol açtığı maddi sıkıntılar dolayısıyla öğrenimini sürdürememiş, 13 yaşında hayatını kazanmak ve annesine bakmak için Vefa İdadisi'ndeki öğrenimini yarıda bırakmıştır. Karton Matbaası'nda bir süre çalışan Peyami Safa, Posta - Telgraf Nezareti'ne girmiş, I. Dünya Savaşı'nın başlamasına kadar orada çalışmıştır (1914). Daha sonra Boğaziçi'ndeki Rehber-i İttihat Mektebi'nde öğretmenlik yapmaya başlamıştır. Dört yıl çalıştığı bu okulda, hem öğretmiş, hem de kendi çabasıyla Fransızca'sını ilerletmiştir. Buradaki izlenim ve deneyimlerini "Biz İnsanlar" adlı eserinde kullanmıştır 1918 yılında ağabeyi İlhami Safa'nın isteğine uyarak öğretmenlikten ayrılmış ve birlikte çıkardıkları "20. Asır" adlı akşam gazetesinde "Asrın Hikâyeleri" başlığı altında yazdığı öykülerle gazetecilik yaşamına başlamıştır. İmzasız olarak yazdığı bu hikâyelerin tutulması üzerine Server Bedi takma adını kullanmaya başlayan Peyami Safa, daha sonra 1921'de Son Telgraf gazetesinde yazmış, oradan da Tasvir-i Efkâr'a geçmiştir. Daha sonra Cumhuriyet gazetesine geçmiş, 1940 yılına kadar bu gazetede fıkra ve makalelerinin yanı sıra, roman da tefrika etmiştir. 1960'lı yıllara kadar başta Milliyet olmak üzere birçok gazete ve dergide yazan Peyami Safa 27 Mayıs'tan sonra Son Havadis gazetesinde yazmaya başlamıştır (1961). Aynı yıl Erzurum'da yedek subaylığını yapmakta olan oğlu Merve'nin ölümü üzerine büyük bir sarsıntı geçiren Peyami Safa, iki üç ay sonra İstanbul'da vefat etmiştir. Edebî hayatı İlk romanlarında sola yakın görüşler taşıyan Peyami Safa, bir hastanın psikolojisini anlattığı otobiyografik romanı Dokuzuncu Hariciye Koğuşu'nu (1931) Nazım Hikmet'e ithaf etmişti. Bu roman hariç, 1922-1939 yılları arasında yazdığı Mahşer (1924), Şimşek (1928), Fatih-Harbiye (1931) ve Biz İnsanlar (1939) adlı romanlarında Doğu-Batı sorunsalını karakterlerde somutlaştırarak işledi. Safa, bu romanlarında, ruh hallerini çözümlemede, kurguda, dilinin kıvraklığında, anlatım tekniklerindeki denemelerde başarılı bulunurken romanlarında düşünceyi öne çıkarması dolayısıyla eleştiriler aldı. II. Dünya Savaşı sırasında Nasyonal Sosyalistlere yakınlaşmasıyla dikkat çeken Safa'nın gerçekçi roman çizgisi Matmazel Noraliya'nın Koltuğu (1949) ile mistisizme yöneldi. İlk uzun hikâyesi "Gençliğimiz"i 1922 yılında neşreden Peyami Safa, para kazanmak amacıyla yazdığı kitaplarında, ilk defa ağabeyi İlhami Safa'nın takma ad olarak kullandığı, annesi Server Bedia Hanım'ın adından uyarladığı Server Bedi müstear adını kullanmış, bu takma adla yüzlerce eser vermiştir. Bunlar arasında en sevilenler Cingöz Recai macera romanları ile Cumbadan Rumbaya adlı romanı olmuştur. Peyami Safa, Türk kültür yaşamında yayımlandığı yıllarda hayli etkili olmuş Hafta, Kültür Haftası (1936, 21 sayı) ve Türk Düşüncesi (1953-1960, 63 sayı) dergilerini çıkarmıştır. Asıl ününü romancı olarak yapan Peyami Safa, bazı uzun öyküleri ile de dikkati çekmiş, yazar Batılı kaynakların bir "Zalim" olarak tanıttıkları hun hükümdarı Attila'yı aklamak amacıyla aynı adda bir de tarihsel roman yazmıştır. Tüm bu üretkenliğine rağmen yeterince tanınmamış ve tanıtılmamıştır. Hakkında yapılan çalışmalar Prof. Dr. Mehmet Tekin, Doç Dr. Mehmet Önal ve Dr. Nan a Lee Peyami Safa hakkında birer doktora tezi vermişlerdir. Beşir Ayvazoğlu'nun yazar (Peyami Safa) hakkında Ötüken Yayınları'ndan çıkmış, biyografik bir eseri bulunmaktadır. Zülfikar Uğur Yıkan, 2004 yılında Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü bünyesinde "Peyami Safa'nın Server Bedi İmzalı Romanları" konulu Yüksek Lisans tezini hazırlamıştır. Yazar-çevirmen Sabri Kaliç 2011 yılında Peyami Safa'nın "Dokuzuncu Hariciye Koğuşu" romanını "Exterior Diseases - Ward: 9" adıyla İngilizceye çevirmiştir. Ayrıca internet üzerinde Peyami Safa hakkındaki bilgilere ulaşabilceğiniz " peyamisafa.biz " şeklinde bir internet adresi mevcuttur.

Peyami Safa Kitapları

Dokuzuncu Hariciye Koğuşu

8.2/10

Fatih Harbiye

Yalnızız

Sözde Kızlar

Matmazel Noraliya'nın Koltuğu

8.3/10

Bir Tereddüdün Romanı

Cânân

8/10

Selma ve Gölgesi

8.3/10

Biz İnsanlar

Mahşer

Şimşek

8.5/10

Bir Akşamdı

Cingöz Recai - Esrarlı Köşk

8.5/10

Attila

Cumbadan Rumbaya

8.3/10

Fatih Harbiye Sözleri ve Alıntılar

Furkan Emre Başar

@femrebasar

10 Aralık 2022 22:36

Ben sustuğum zaman bile sen beni anlamalısın.

11 etkileşim

John Steinbeck/ Lev Tolstoy/ Yaşar Kemal

@isakcn

23 Haziran 18:39

Kimi adam vardır ki sabahtan akşama kadar oturur ve düşünür bir hazine-i efkarı vardır yani fikir cihetinden zengindir kimi adam vardır ki sabahtan akşama kadar ayak üstü çalışır mesela bir rençper fakat yaptığı iş dört tuğlayı üstuste koymaktan ibarettir. Evvelki insan tembel görünür velakin çalışkandır diğer insan çalışkan görünür velakin yaptığı iş sudandır zira birisi maneviyat ile zihin gayretiyle yapılan iştir öbürü vücut ile bedenle yapılan iştir maneviyat daima daha alidir vücut sefildir

11 etkileşim

Ayşenur

@Aysenuraydin

17 Nisan 02:47

Ve içine sırlar doluyordu. Yalnız duyulan ve asla bilinmeyen o sırlar ki, birbiri üstüne yığılarak bir iğne ucu kadar küçük bir saha içinde adeta büyük denizler gibi derinleşiyordu.

29 etkileşim

Nurşin

@nursinolmez

24 Haziran 22:31

"Para mara.. boş laf! Saadet başka şey."

16 etkileşim

İrem Şahin

@iremshn

26 Ağustos 2019 01:36

Kim bilir, kaç defa bu yollardan beraber geçtiler.

23 etkileşim

Fatih Harbiye İletileri