Bazı zamanlar Felatun Bey’in uşağı, beyini bir adamla gayet tatlı, nazikçe ve saygılı bir şekilde konuştuğunu görünce: ”Bu efendi bizim beyin çok kıymetli dostu olmalı.” düşüncesine kapılır, lakin adam gittikten sonra da durumun tersine döndüğünü, efendisinin o adama sayıp sövdüğünü görünce şaşırır kalırdı.
Sayfa 10