''..ilk kullanılmaya başlandığından beri büyük rağbet gören ''Sokrates-öncesi'' etiketi aslında tartışmaya açıktır çünkü örneğin Demokritos (ve de bütün Sofistler) aslında Sokrates'in çağdaşıdır. Ama günümüzde asıl anlamsız görünen, düşüncenin doğa incelemelerine odaklandığı bir dönemden sonra Sokrates'in etik konusunda yeni bir ilgiye kapı açarak bir sınır teşkil ettiği fikirdir. Bu, kadim ve saygın bir fikirdir. Aristotales tarafından Metafizik'in ilk kitabında kendinden önceki felsefe geleneğini anlatırken ifade edilmiş, sonra da Cicero tarafından unutulmaz bir imgeye dönüştürülmüştür. (Sokrates ''felsefeyi gökyüzünden indirip şehirlere yerleştiren, hatta evlerin içine sokan ilk kişidir''). Ancak daha yakın geçmişte yürütülmüş araştırmalarda Sokrates'ten önce de ahlaki düşünceye dair önemli unsurların söz konusu olduğu anlaşılmıştır. Zaten Herakleitos'un aforizmalarına nüfuz etmiş varoluşçu endişeyi, Pythagorasçı geleneğin veya Empedokles'in ruha ve öte dünyadaki kaderine ilgisini düşünmek yeterli olacaktır.'' (Sayfa: 19) *