Zeus bir gün seslendi insanlara göklerden;
'Dünyayı size verdim, alın mülkünüz olsun!
Bu sonsuz armağanı bölüşüverin hemen,
Ama kardeşçe yapın, herkes hakkını alsın! '
Eli ayağı tutan herkes geldi üşüştü,
Harıl harıl işlere sarıldı genç, ihtiyar,
Ekin dolu tarlalar hep çiftçilere düştü,
Elde silah avcılar ormanlara daldılar.
Tüccar
İnsanlık bir zamanlar henüz körpe çağında,
Yatıyorken bu müşfik ananın kucağında,
Kutsal diye öldürmek hırsı kimse gütmezdi,
Alevlerin içinden masum kanı tütmezdi.
Onun nazik elle yol gösterdiği kalbler,
Vazife denen uşak kılavuzu hor görür,
Onun çok daha güzel, ışıklı izleri yer yer,
Ahlakın bol ışıklı yollarına götürür.
Girmiş olanlar onun saf, temiz hizmetine,
Mukadderattan korkmaz, nefse esir olmazlar,
Korunuyormuş gibi mukaddes bir kuvvetle,
Kavuşur ruhlara has, temiz hayata yine,
Özgürlüğün de yüce, tatlı hakkına tekrar.
Bilginin sınırları açılıp kalkmadalar,
Güzelliklerle dolu yapma bir dünyada,
Çabuk elde edilen zevklerle dolaşmakta,
Kolay zaferinizle ustalaşan bir fikir,
Doğa çevresini gittikçe genişletir,
Karanlık yollarından koşup onu yakalar.
...