Felsefeye Başlangıç

Oneriler Yapmaktan en hoşlandığın şey kendi eylem gücünü artırmak ya da bireyin eylem gücünün kendisine devredildikleri aktörlerin girişimini boşa çıkararak bireyin kendi eylem gücünün farkına varmasını sağlamak olsun. Eylemler anlaşılabilmeni sağlıyor ise sözleri boşuna harcama. Eylem söz konusu olduğunda doğruluk ikinci planda kalmalıdır.

Soho

Agathon: “Sokrates, benim yanıma uzan, uzan da eşiklerde erdiğin hikmeti ben de edineyim sana dokunarak. [...]” (s.33), “Sokrates oturmuş ve “ah ne hoş olurdu Agathon” demiş, “tıpkı bir yapağıyla daha dolu bir kaptan daha boş bir kaba akan su gibi, birbirimize dokunmakla daha dolumuzdan daha boşumuza akan bir şey olsaydı hikmet.” ” s.35, prg. 175d,e. Platon (2007) Symposion, Grekçeden çeviren Eyüp Çoraklı, İstanbul: Kabalcı Yayınevi.

Reklam

Soho

Felsefenin hocası yoktur! sadece belirli bir süre sonra terkedilmesi gereken kılavuzları vardır. “Felsefenin, düşüncenin hocasıyım!” diye burnu havada dolaşanlar ve hakikate erdiklerini söyleyen dalkavuklar, sadece kuyruğuna basılınca kustukları bencilce kibirlerini ve köleliklerini malumatlarla süsleyen palyaçolardır.

Soho

Günümüzün popüler işitsel, görsel ve yazınsal basınının müşterileri ve izleyicileri olarak tam anlamıyla tekdüzeleştiriliyoruz. Bu basının sahne arkasında şöyle bir ilke yer alır: “Aynı ol, aynısını düşün, aynısını yap! Tek bir şey düşün! yazmayı ve düşünmeyi boşver. İşte ben senin için yazdım, sadece bunu düşün, buna inan! Tek bir düşünceye sahip ol. Tek bir kitaba itaat et! sorgulama sadece inan! Şüphelenirsen de, kafayı yeme, kafayı patlatma! felsefe yapma! edebiyat yapma! artistlik yapma! Ders verme! bak, bu işi bizim için yapanlara şükretmeyi unutma! Artık her şey hazır, çözüm pakette, çek, al, geç, çöz, bağlan, kazan, atlat!, çabuk ol çabuk! Hızlı hızlı, bir hesap içindeki sayılar gibi.” Eşitliğin sağlandığı gösterilmiş olur fakat tarafların ve bu hesabın değeri düşünülmez.

Soho

Dünyanın, ortaçağdan daha karanlık bir çağ yaşadığı günümüzde, sizlere, her yerde, basının görsel ve işitsel yayınlarında şöyle mesaj verilir: “düşünme! kork! merak etme! sıkıl!” mesajı iletilir. Tüm bunlara, duyguların her türünün pazarını oluşturan para piyasası şunu da ekler: “Ben senin öteki duygularını satın aldığım gibi eğlenceni de satın alıyorum.” “Senin mutluluğunu seni mutsuz kılarken düşündüm. Al! bununla eğlen, sıkıntın geçer! korkun tüyer, güven bulursun!”.

Soho

Düşünce hakkındaki bu cömertliğe başlarken, şunu sakın unutmayalım: “iyi insan” başka, “iyi düşünce” başkadır. “Düşünce” için “iyilik” kavramı, yalnızca kendisiyle “yarışılacak” bir şeydir. “İyi” görünen bir “düşünce”, saygı duyulacak bir efendi ya da sahip olunduğu için övünülecek bir “mal” değildir.