Yalnızca cennet ümidi veya cehennem korkusuyla, ahlâka saygılı olan bir inanan, erdemli olamaz; sadece bencil ve temkinlidir. Kant'ın açıkladığı gibi, yalnızca kendi selameti için iyilik yapan, kurtulmuş sayılamaz ve iyi değildir.
Freud'un dediği gibi, "depresif ya da melankolik saplantı öncelikle sevme yeteneğinin kaybolmasıyla kendini gösterir; kendini sevmek de buna dahildir."
Zenginliği, sağlığı, güzelliği, mutluluğu umabiliriz. Erdemi ummak saçmadır. İyi ya da kötü biri olmak; buna yalnızca sen karar verirsin: Gerçekte, istediğin şeyle eşdeğersin.