En sevdiğim yazarlardan Hemingway’le başlamak istedim yeni yıla. “Güneş de Doğar”, ismiyle hoş bir intiba uyandırsa da içerik olarak beklentilerimi karşılayamadı. Amerikalı bir arkadaş grubu, Fransa’dan İspanya’ya yolculuk ederler, mütemadiyen içki içerler, balık tutarlar ve boğa güreşleri izleyerek günlerini gün ederler. Bu bohem hayata rağmen yine de gerçek mutluluğu yakalayamazlar.
Hemingway’i tanıyanlar, “Güneş de Doğar” kitabında yazarın özgün üslûbuna ait esintileri hissedeceklerdir. Fakat “Çanlar Kimin İçin Çalıyor” ve “Yaşlı Adam ve Deniz” gibi fırtınalara kıyasla bu esintiler oldukça hafif kalacaktır. Bu, sanırım zirveden yamaca inmek gibi bir şey.
