Yorumlar ve İncelemeler
Hiçbir inceleme bu kitabı okurken insana yaşattığı acıyı anlatamaz.
"Anneme ve babaları siyasal, faili meçhul cinayetlere kurban giden bütün çocuklara" diye başlıyor ve bir mezar yerinin bile çok görüldüğü Sabahattin Ali'nin meskeninin dağlar olduğu ile bitiyor.
Bolca fotoğrafın bulunduğu, Sabahattin Ali'nin kızı Filiz'in gözünden hatırladıklarıyla oluşturulan bir yaşam öyküsü. Filiz bunalıma girmiş, psikolojisi bozulmuş. Çocuk aklıyla. "Acaba ben kötü çocuk olduğum için mi babamı öldürdüler?" diyor. Bu satırları okurken insan büyük bir acı hissediyor.
Bir babanın öldürülüşünün, bir çocuğun hayatında açtığı derin yaralar ve kendini suçlaması. Babamın öldürülüşüne dair öne sürülen şeyler bir sebep olmaz diyor. Gerçekten bunlar birer sebep olmamalı. Bkz: 
Markopaşa Yazıları ve Ötekiler
Teselli etsin diye bir mezar taşı yaptırmış mezarsız babasına
"Başım dağ, saçlarım kardır
Benim meskenim dağlardır"
Mesken tuttuğun dağlarda huzurla uyu Sabahattin Ali..
Sevgili Sabahattin Ali çok çok severim kendisini. Kızı Filiz Ali’nin anlattığına göre hayran olduğu tek insanın, bugün bir mezarı bile yokmuş bunu bilmiyordum ne kadar acı bir şey. Edebiyatımızın çok değerli bir ismi olmasına ek olarak bir kız çocuğunun babası ve eşine yazdığı mektuplarında “Filiz hiç üzülmesin…” diyen bir baba. Çok etkilendim. Çocuklar ne annesiz ne babasız kalsınlar. “Hiçbir çocuk üzülmesin…”