Sabahattin Ali'nin Objektifinden, Kızı Filiz'in Gözünden Bir Yaşamöyküsü
Filiz Hiç Üzülmesin
Filiz AliFiliz Hiç Üzülmesin Gönderileri
Filiz Hiç Üzülmesin kitaplarını, Filiz Hiç Üzülmesin sözleri ve alıntılarını, Filiz Hiç Üzülmesin yazarlarını, Filiz Hiç Üzülmesin yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
... her şey düzelir, hele Filiz hiç üzülmesin...
Sayfa 140 - Yapı Kredi Yayınları
Boşuna sevmiyorum işte :)
Anneme kendi kişisel işlerini gördürmeyi sevmez, pantolonunu, gömleğini kendi ütüler, yemeğe, sofraya yardım eder, evin nevalesini en ince ayrıntısına kadar düşünürdü.
Sayfa 93 - Yapı Kredi Yayınları
Niyazi Berkes’in dediği gibi Sabahattin Ali ne sağa ne sola ne de ortaya göre bir adamdı. O, sadece kendine benziyordu.
Sayfa 76 - Yapı Kredi Yayınları
Niyazi Berkes’in anıları
“Hiç vazgeçmedi bir alışkanlığı vardı: Cebinde daima bir kitap bulundurur, boş kaldığı anda okumaya başlardı...”
Sayfa 68 - Yapı Kredi Yayınları
Okumak, babamın günün her saatinde, her koşulda, her yerde yapabildiği bir işti. Kitap okurken veya yazı yazarken yanında top patlasa kılını kıpırdatmazdı.
Sayfa 67 - Yapı Kredi Yayınları
İmrenilesi bir baba
Dr. Eckstein’ın, babamın aşırı paniği karşısında bir gün “evdeki bütün dereceleri kırıp atmasını ve bir daha benim ateşime bakmamasını” tavsiye ettiğini dün gibi anımsıyorum. 18 Temmuz 1944 tarihinde anneme Ankara’dan yazdığı mektupta (...) “... Filiz’in sıhhatine dikkat et, her gün sabah akşam derece koy ve derecelerini bana yaz...”
Sayfa 58 - Yapı Kredi Yayınları
Babam, her konuya olduğu gibi çocuk sahibi olmaya ve çocuk yetiştirmeye de bilimsel olarak yaklaşıyordu.
Sayfa 57 - Yapı Kredi Yayınları
Başım dağ/ Saçlarım kardır / Benim meskenim dağlardır
19 Haziran 1993 günü köylülerin kırk beş yıl önce babamın ölüsünü buldukları çatağa gittim. Cesedi bulan çoban hâlâ yaşıyordu ve olayı da kim bilir kaçıncı kez anlatıyordu. Çobanın bulduğu cesedin babamın cesedi olup olmadığı yıllar boyu tartışıldı, durdu. Her neyse, ne; ama benim asıl içimi yakan onun bir mezarının bile olmamasıydı. Madem meskeni dağlar'dı Sabahattin Ali'nin, biz de ona dağlarda bir işaret bırakacaktık. Çatağın yakınındaki düzlükte arkasını Istranca ormanlarına dayamış koskoca bir kayanın üzerine gömdüğümüz mermer parçasına "Başım dağ/ Saçlarım kardır / Benim meskenim dağlardır" diye yazdık. O günden beri artık babamı rüyamda görmüyorum ve inanıyorum ki artık ruhu huzura kavuştu ve dağlarda özgürce dolaşıp duruyor.
Sayfa 9 - Yapı Kredi Yayınları
Çünkü O “Filiz hiç üzülmesin” demişti
Babamın sözünü tuttum ve uzun zaman hiç üzülmemiş gibi yaptım. Yıllar boyu onun öldüğüne inanmadım. Geri gelecek diye bekledim. Kalabalıklarda ona benzettim insanları, yabancı ülkelerde beyaz saçlı, kısa boylu, tombulca adamları takip ettim, odur diye. Rüyalarıma girdi sık sık, hiç konuşmadan, gözlerini hafif kısarak, gülümseyerek baktı bana rüyalarımda, ben hep peşinden koşup onu yakalamak istedim ama hiç başaramadım.
Babam için uzun yıllar hiç gözyaşı dökmedim, çünkü O “Filiz hiç üzülmesin...” demişti. Ama Denizler asıldığında, Sinanlar, Mahirler öldürüldüğünde çok ağladım, yıllarca gözpınarlarımda babam için biriken gözyaşları durmadan aktı, aktı, aktı... Türkiye’de siyasal cinayetlere kurban giden değerli insanların ne ilki ne de sonuncusuydu babam. Tanrılar kana doymayacaklar mıydı?
Sayfa 9 - Yapı Kredi Yayınları