..."Herkesin bir fili vardır dünyada. Herkesin birbirinden farklı, çeşit çeşit, renk renk filleri vardır ve filler hep çapraz gider. Kural bu. Benim filim çapraz gitmiyor. Hepsi bu."
Hiç kimsenin sahip olamadığı bir fotoğraf düşlüyordu Kerim. Fotoğraf albümünde boşluğunu hissettiği, 'olsaydı koyardım' dediği bir fotoğraf. Beşinci bir mevsimde çekilen, hayal kırıklıklarını, kanayan yaralarını, kaybedişlerini yalanlarcasına; akıp giden zamana inat, halen çocuk kalabilmiş hayatla dalga geçmesini bilen muzip bir çocuğun fotoğrafı.
O da biliyordu, olanaksız bir düştü bu...
Bu kitabı okuduktan sonra yanıt veremeyeceğiniz tek bir soru kalacak; anlatılan, sıradan bir insanın sıradışı hayatı mı, yoksa sıradışı bir insanın sıradan hayatı mı?...
Ne fark eder ki?
Kendi küçük dünyasının tek canlısı olma hüznünü yaşayan Kerim'in odasından dışarı çıkamayacak kadar yaşadığı bir coşku ve araya sıkışıp kalmış aşklar; görkemli ihanetler, muhteşem cinayetler... Romandaki tüm erkekler Kerim, tüm kadınlar ise Leman...
No olursa olsun, filler çapraz gidiyor işte. Kural bu. Oysa kurallar bozulmak içindir ve fili çapraz gitmeyen bir Kerim bulunur muhakkak. Herkes biraz Kerim'dir belki de.
