Doğayı nasıl tanıyabiliriz? Şimdi şeyleri diğer yönden almak gerekiyor. Doğaların tanınabileceği ve hiyerarşikleştirilebileceği dünya, fazladan olanın dünyasıdır. Zorunlu uğraşlar ve uygun tekniklerin düzeni asla kendi başına rütbeler yaratamaz. Dürüst sofist Protagoras ras'ın demokratik şehrinde, meslekler uzmanlara, Ortak İyinin erdemi de tüm yurttaşlara aittir. Eşitlikçi retorik bunu tekrar tekrar dile getirmekten vazgeçmeyecektir: Savaşçı demirci için ne kadar vazgeçilmezse, demirci de savaşçı için o kadar vazgeçilmezdir. Dahasi, faydalılık yalnızca muğlak üstünlüklere izin verir.
Proleterlerin vatanı yoktur. Ama burjuvazi kendi başına ancak evrensel sınıf olarak var olabilir; nitekim ulusal alışkanlık ve çıkarları çevreleyen her türlü ''Çin seddini'' ortadan kaldırmıştır. Proleterler için ''yasalar, ahlak ve din'' , ''burjuva çıkarlarının arkasına saklandığı birer burjuva önyargısı'dır. Ama burjuvazi dinsel esrimenin ya da ahlaksal coşkunun verdiği ürpertileri ''egoist hesabın buzlu sularında'' çoktan boğmuştur. Proleterde salt edilginlik olan statü yokluğu, burjuvanın tarafında, daimi devinimiyle tüm sabit belirlenimleri ortadan kaldıran ve kiri pası temizleyen tinin gücüdür. Burjuvazi devrimcidir; tüm sınıfların, tüm sabitlenmiş ve kemikleşmiş belirlenimlerin çözünme hareketi olduğu için. O zaten sınıf-olmayan bir sınıftır, üretme ile yok etmenin trajik özdeşliğidir. Proleterya ise, burjuva devriminin ikizi ya da diğer yüzünden ibaret olarak, yaşam ile ölümün özdeşliğini onaylamaktan başka bir şey yapmaz.