Kenarında lokumu, nakışlı fincanı, baştan çıkaran kokusu, 40 yıllık hatırı taşıyan lezzetiyle bizi tarif eden en doğru semboldü o... O; dostluktu, komşuluktu, paylaşmaktı, medenilikti…
Zaman geçti… Biz değiştik… Kalabalık kentlerde, yüksek apartmanlarda yaşamayı seçtik… Yalnızlaştık... Medeni şehirlilerden, uygar kentlilere dönüşürken; bizliğimiz benliğe doğru yürüdü.
Hep diyoruz Batı'nın teknolojisini alalım, ahlâkı onda kalsın... Peki gerçekten teknolojiyi veya felsefeyi ahlâkından koparabilir miyiz? Ait olduğumuz medeniyet bize sadece görünen kalıpları vermez. Aynı zamanda düşünme tarzımızı, önceliklerimizi, çıkış noktamızı, varmak istediğimiz yeri de inceden inceye benliğimize işler. Dolayısıyla bir medeniyetten bir şey almak onun felsefesini, yaşam biçimini, duygu dünyasını, hayata bakışını almaktır... Fincana cola koymak, ancak bir kamufledir. Kola yine koladır, fincan hâlâ kahve içindir...
Okuyacak arkadaşlara şimdiden keyifli okumalar diliyorum..
