Fırın İşçileri - Çorbacı
Maksim GorkiSözler ve Alıntılar
Gidiyorum, nereye, bunu bilmem
Neresi olursa olsun, bir yere.
Neresi olduğu umurumda mı,
Yaşam beni nereye sürüklerse,
Gidiyorum oraya!
Sayfa 83 - Ararat YayıneviKitabı okudu
"Yaşam, pay olarak bana sefillik verdi,
Ondan beklediğim bu muydu?"
Sayfa 82Kitabı okudu
''İnsan geçicidir. İnsan gelir ve geçer...''
Sayfa 131 - Ararat yayıneviKitabı okudu
En ezici utanç duygusu, ıstırabın son derecesi, sevilen bir şeyi, uğrunda yaşanılan bir şeyi lâyıkıyla koruyamamaktan doğuyordu ve insan için en büyük acı kalp dilsizliğiydi.
Sayfa 79 - Ararat yayıneviKitabı okudu
Yeryüzünde hayat, kolay şey değildi, gökyüzünden hoşlanıyordum ben...
Aşk denilen şey, kentte peynir ekmek gibi satılan bir maldı.
Bir gün Tosltoy'un Üç Kardeşin Masalı'nı okuyordum. Ensemden doğru huysuz bir at gibi kişneyen patron Semenov'un sesini işittim. Ne oluyor demeye kalmadan küçük ve tombul elini uzatıp kitabı elimden kaptı. Ben şaşkınlıktan sıyrılıncaya kadar o, fırının açık olan ağzına yanaşmıştı bile. Elindeki kitabı sallarken öfkeyle homurdanıyordu:
- Bak bunun içindeki palavralar pek budalaca!
Yerimden oynayıp koluna yapıştım hemen:
- Kitaplar yakılmaz.
- Bak hele! Neden yakılmasınlarmış?
- Yakılmaz da ondan!
Sayfa 25 - Oda yayınları, 8. BasımKitabı okudu