Sembat, hem bir "natürmort" yapıyor hem de düşünüyordu: "Doğrusu insanlar çok kötü. Sanata inanıyordum ama onu da insanlar yapıyor, üstelik insanlar için. Demek ki sanat da pislik."
Düşünüyordu: İşte zorlu günler geldi çattı... Yaşlıydı, gövdesi bütün bunlara dayanamayabilirdi. Buna karşılık bir üstünlüğü vardı, kendini çok iyi tanıyor, çok iyi biliyordu...