Fırtına
William Shakespeare
Yorumlar ve İncelemeler
"Geçmiş artık yeni oyunun ön sözü sayılmalı"
Tiyatro eserleri çok fazla okuduğum bir tür değil. Bu yüzden de bu konuda oldukça seçici davranmaya çalışıyorum. Fırtına eseri hem 
William Shakespeare eseri olması hem de çok merak ettiğim bir roman olan 
Koleksiyoncu eserinde Fırtına eserine oldukça atıfta bulunulmasından dolayı daha fazla geciktirmeden okumak istediğim bir oyun oldu.
Fırtına Shakespeare'in yazdığı son oyun olarak düşünülmekte olup, yazdığı dört romanstan biridir. İçerisinde doğaüstü öğelere, alt olay örgüsüne, oyun içinde oyun bulunduran 5 perdeden oluşan bir tiyatro eseridir. Oyuna neyin kaynaklık ettiği bilinmemektedir. Oyunun konusunu Jan Kott'ın şu sözleriyle ifade etmek istiyorum "Fırtına o zaman yitirilmiş hayallerin, acı çeken bir aklın ve inatçı olmasına karşın, kırılgan bir umudun oyunudur". Bu sözler tam anlamıyla benim için oyunun ne anlatmak istediği, nasıl bir içeriğe sahip olduğunu özetliyor.
Daha fazla üstüne konuşacak kadar bir bilgim olmadığından incelememi kısa tutmak istiyorum çünkü Fırtına benim yazardan okuduğum ilk eseri. Her ne kadar adını, eserlerinin ismini duysam da kendisine ve eserlerine bir o kadar vakıf değilim. Ancak tiyatro oyunu okumayı sevenlere ve edebiyatın şahane insanı Shakespeare'in zihnine girmek isteyen herkese gönül rahatlığıyla tavsiye ederim; benim büyük bir keyif alarak okuduğum tiyatro eseri oldu.
Fırtına Kitap Yorumu :)
Fırtına, William Shakespeare'in beş perdeden oluşan, trajik-komik hatta fantastik, oyunlarından biridir. Genellikle 1610 ya da 1611'de yazıldığı varsayılmaktadır ama bazı otoritelere göre daha önce yazılmıştır. Shakespeare'in başka yazarlarla işbirliği yapmadan, tek kendisinin yazmış olduğu son tiyatro eseri olarak bilinmektedir.
Shakespeare'in eselerini okumayı seviyorum. Eğlenceli oluyor, bazı eserlerin tabi ki konusunu önceden bildiğim için sadece hayal edebiliyorum ama Fırtına için bu geçerli değil, Prospero'nun son yaptığını tahmin etmiyordum. Ben onun yerinde olsaydım kesinlikle böyle bir karar vermezdim. Genel olarak güzeldi diyebilirim.
Konusuna gelecek olursak, Milano Dükü Prospero'nun kardeşi Antonio, Napoli Kralı Alonso'nun yardımlarıyla, Prospero'nun dükalığını elinden alır ve Prospero ile kızı Miranda'yı bir tekneye koyarak denizde bırakır.
Prospero intikam almak için bir büyücünün elinden kurtardığı Ariel adlı cini ile birlikte Alonso, Antonio, Alonso'nun oğlu Ferdinand, kardeşi Sebastian ve öteki lordlann içinde bulunduğu gemiyi alabora eder.
Ama herkes yaşamaktadır kimseyi öldürmez. Sağ olarak tüm mürettebat karaya çıkar. Sonrasında Ariel, karaya vuran yolculardan Alonso'nun oğlu Ferdinand'ın Propero'nun mağarasına gitmesini sağlar. Burada gördüğü Miranda'ya aşık olan Ferdinand, ne görev verilirse verilsin yapmaya hazır bir kölesi haline gelir Prospero'nun.
Ama Prospero ne kadar yüklenirse yüklensin bu aşkın ne kadar değerli olduğunu bilmekte ve bir şekilde desteklemektedir. Sonrasında ise olaylar gelişir ve herkesi azad eden Prospero, gerçek bir Iyilik yapar.
- William Shakespeare - Fırtına
