Halil Cibran'ın adı gibi (okurda) fırtınalar estiren eseri. Kitap iki bölümden oluşuyor; fırtınalar, gözyaşı ve gülümseyiş.
Fırtınalar kısmı, okurken ciddi anlamda sendeletecek, ruhunuz ile aranızdaki perdeyi şiddetli bir şekilde açacak ve Cibran dünyasında tabiri caizse yalın ayak gezdirecek türden bir muhteviyata sahip.
İşin itikat boyutunu bir kenara bırakıp, beşeri ve iç çekişmesi kısmına odaklanıldığı zaman verilmek istenen mesajla alınan mesajın aynı olduğu bir frekans yakalanıyor ve su gibi akıp geçiyor yazarın dünyasından sizin dünyanıza.
Üslubu, tartışmaya (bence) kapalı. Başlık başlık yazmak isterdim lakin çok uzun bir inceleme yapmaya lüzum görmedim. Okuyan dediklerimin üstüne mutlaka bir şeyler diyecektir.
Okunası, anlanası ve okutturulması gereken bir kitap olarak görüyor ve kendisini sevgi ile raftaki yerine alıyorum.
Her zaman olduğu gibi selamet ve sağlıcakla kalınız.
