...
Gözümdeki uykunun örtüsünü çekmek için bir fincan kahve ile yatağımı terk eder ve pencerenin yanında otururum.
Bakarım sözde beni takip ediyor; raks ederek, bağırarak, patırtı yaparak önümde dikilip sonra da elini benimle beraber fincana uzatıyor ve onu benim yudumluğumla birlikte yudumluyor.
.
...
Ne kalbimin hüzünlerini insanları mutluluklarına değişirim
ne de kederin azalarımdan akıttığı gözyaşlarının, kahkahaya dönüşmesine çevrilmesine razı olurum.
.
Ben insanları ahlakım ahlaklarına uymadığı için, düşlerim düşleriyle örtüşmediği için terk ettim. Ben insanları terk ettim, çünkü kendimi sola dönen dolapların arasında, sağa dönen bir dolap olarak bulmuştum.