Aşiqin yaradana eşqi artdıqca əxlaqı da gözəlləşər, əməlləri islah olar, davranışlarına, danışıqlarına daha çox nəzarət edər. Ariflər ilahi eşqin insanı islah edən yönünə hər zaman xüsusi diqqət çəkiblər, eşqlə əxlaqın qarşılıqlı təsirindən danışıblar. Hər şeyin bir əlaməti olduğu kimi eşqin də əlaməti gözəl əxlaqdır. Əxlaqı olmayan kəsin eşqi də olmaz, ancaq eşqbazlıq etməklə məşğul olar, özünü aşiq kimi göstərər. Yox, əgər həqiqətən qəlbində eşqi hiss edirsə, buna baxmayaraq əxlaqı zaydırsa, o zaman bu eşqin mənşəyinə şübhəylə yanaşmalıdır, olmaya tanrı öz nəzərini ondan çəkib də şeytanın tələsinəmi düşüb?
