Reşad Ekrem Koçu Osmanlı tarihini hemen herkese sevdirmeyi amaç edinen bir yazarımız. Bunu yaparken de akademik bir dilden ziyade biraz süslü saray dilini ve günlük dili; akademik bir anlatımdan ziyade de romansı bir anlatımı tercih ediyor. Tüm eserlerinde neredeyse bu durum söz konusu.
Forsa Halil’de de benzer bir durum var. 16. yüzyıl sonu İstanbul’unda geçen roman varlıklı insanların esrarengiz bir şekilde ortadan kaybolmalarıyla başlıyor. İlerleyen süreçte bu ölümler belirli bir yerde ve belirli bir şebekede birleşiyor. Yazarımız bu süreçte yaşananları müthiş anlatımıyla zenginleştiriyor ve sizi o dönemin İstanbul’una götürüyor. Kendinizi kah Galata’da, kah Karaköy’de, kah Eyüp’te kah Yenikapı’da görüyorsunuz. Görmüyor adeta yaşıyorsunuz. Lisede gördüğümüz tarihi kavramların ( menzil teşkilatı, Yeniçeri Ağası, Kadı, Devşirme vs.) o dönemde nasıl kullanıldığını, ne işe yaradığını bir kez daha öğreniyorsunuz ve hayıflanıyorsunuz niye bu şekilde bize anlatılmadı diye. Eyüp’ten Süleymaniye’deki Ağa Kapısı’na Edirnekapı üzerinden gidiyorsunuz, Aksaray’dan Beyazıt’a, Samatya’dan Kumkapı’ya, Fındıklı’dan Ortaköy’e yolculuklar gerçekleştiriyorsunuz. Ve tüm bunları şairane bir anlatımla ve adeta geçmişe bir özlem duyarcasına gerçekleştiriyorsunuz.
Kısacası Reşad Ekrem Koçu ile tarihi sevebilirsiniz.
İyi ki Reşad Ekrem Koçu romanları var!
Dipnot: 29 Ekim’e kadar Salt Galata’da Reşad Ekrem Koçu ve İstanbul Ansiklopedisi sergisi var. İlgilenenlere duyurulur.
