Teknik Araçlarla Yeniden - Üretim ( Çoğaltma ) Çağında Sanat Eseri
Fotoğrafın Kısa Tarihi
Walter BenjaminNewest Fotoğrafın Kısa Tarihi Quotes
You can find Newest Fotoğrafın Kısa Tarihi quotes, newest Fotoğrafın Kısa Tarihi book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
Atget bütün dikkatini unutulmuş ve görmezlikten gelinen şeylere yöneltmişti; bu yolla, şehir isminin egzotik, romantik, mesafeli yankılarının karşısına gerçekliği çıkarmış oluyordu. onun motifleri, batmakta olan bir gemiden boşalan sular gibi, gerçekliğin üzerindeki haleyi emip çıkarmaktı.
Sayfa 24Kitabı okudu
demek istediğim, bu fotoğrafların belirleyici olan yanı, her zaman için fotoğrafçının kendi kullandığı teknikle ilişkisidir. camille recht güzel bir resimde bunu olabildiğince açıklığıyla göstermişti. "kemancı," diye yazıyordu recht, "notasını kendi belirlemek, onu arayıp bulmak, onu bir şimşeğin çakıp sönmesiyle aynı zaman diliminde yakalamak mecburiyetindedir; piyanist de tuşlara dokunuşuyla notasını konuşturur. ressamın elinin altında olduğu gibi fotoğrafçının elinin altında da bir enstrüman vardır. ressamın çizme ve boyama hareketleri, kemanın notalarının belirlenişine benzer; fotoğrafçının piyanistle paylaştığı mekanizma, kemancıdan farklı olarak daha sınırlayıcı yasalara bağlıdır. bir paganini'nin kazandığı şöhret hiçbir paderewski'ye nasip olmayacak ve hiçbir paderewski onun sahip olduğu neredeyse efsanevi sihri kuşanamayacaktır."
Sayfa 22Kitabı okudu
Sanat eseri, daha önce cazip görünümlü ya da ikna edici bir yapıya sahipken, Dadacıların ellerinde kurşun atan bir silaha dönüşür. Dadacı sanat eserleri seyirciye bir kurşun gibi çarpar, onların üstüne çöker ve böylece dokunsal bir nitelik kazanır.
Dadacılar, eserlerinin satış değerine çok az önem veriyorlar, fakat bunun karşısında, eserleri vasıtasıyla belli meseleler üzerine kafa yarmanın sağlayacağı faydalara çok daha fazla önem atfediyorlardı.
Pirandello'nun anlattığı şekliyle, kamera önündeki oyuncunun üstüne çöken yabancılık duygusu, esasında, insanın ayna karşısında kendi görüntüsüne bakarken hissettiği yabancılıkla aynı türde bir duygudur. Oysa artık, yansıyan bu görüntü ayrılabilir, taşınabilir hale gelmiştir. Peki, o görüntü nereye taşınmaktadır? Seyircinin önüne.Sinema oyuncusu bu duygunun bilincinde olmaktan bir an dahi sıyrılamaz. Oyuncu kameranın karşısındayken, son aşamada seyircinin de, yani pazarı meydana getiren tüketicilerin de karşısına çıkacağını iyi bilmektedir. Oyuncunun hem emeğini hem de bütün benliğini, kalbini ve ruhunu sunduğu bu pazara elinin uzanması mümkün değildir. Çekim sırasında, ortaya çıkacak nihai ürünle teması, bir fabrikada çalışan işçilerin ürettikleri ürünle temasları kadar azdır.
1927'de, büyük bir filmin kendi maliyetini çıkarabilmesi için 9 milyon kişi tarafından izlenmesi gerektiği hesaplanmıştı.