Fotoğrafta Ayrı Duran
Cihan AktaşOldest Fotoğrafta Ayrı Duran Reviews
You can find Oldest Fotoğrafta Ayrı Duran quotes, oldest Fotoğrafta Ayrı Duran book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
9.1Out of 10
"Kaynağı bulursun sen Hacer, diyordum. Sürekli ararsın kaynağı, ayakları ağrıyan annen, gururlu kardeşin, kayıplara karışan çocuklar için ve unutulmaması gereken iyilikler için de yorulsan bile koşarak ulaşırsın kaynağa..."
Bu cümlelerle bitiyor bu değerli eser. Mekanların ve zamanların ötesinde bir yaşanmışlıklar anlatılıyor satırlarda. Bir yetim kız koşup geliyor satır aralarından. Göz kırpıyor. "Hadi bul beni!" diyerek bir kelime içinse kayboluyor. Cüdâ, ayrılık, hasret, vatan kelimeleri bir görünüp bir kayboluyor onun ardından. Anlaşılmaz ve anlatılmaz bir hissiyat sarıyor dört yanı. Harfler aralanıyor, içinden kocaman bir hayat çıkıyor: bazen daralıyor bir çadırda 16 kişilik aileye sığıyor. Diller arasında kelime alışverişi sürüyor. " Ene ahabbuk." Bir kız çocuğunun dilinden ne de güzel, dalga dalga yayılıyor etrafa. Etkisi altına alıyor, bırakmıyor. Yeni doğmuş çocukların üşümüş burunları geliyor gözler önüne. Bir soba olmadan geçirilmeye çalışılan kışlar. Hayalleri mi ısıtıyor onları diye düşünüyorum zaman zaman. Hayaller işte... Ve dualar... Onlar değil mi bizi ayakta tutan güç. Mutluluktan bahsediliyor. Sonradan keşfedildiğinden. Mutluluk yakalanıyor yakalanmasına ama üzerine bir değil pek çok bomba düşüp Halep( beyaz) şehri, mutlulukları karaya boğuyor. Şehir yangın yeri. Alev alev yanıyor gönüller. Bir soğukluk ver Rabbim. Onları değil bizi üşüten bir soğuk. Çocukları üşümesin Allah'ım. Şehirlere beyazlar yağsın yine. Mutluluk keşfedilsin yine. Öyle bir keşfedilsin ki her seferinde yeniden bulduğumuzu unutalım. Unutalım Rabbim. Unutturalım. Ey Rabbim .....
Mülteci, iltica, lucû.
Merhaba,
Kitaptaki hikayelerin neredeyse hepsi mülteci kadınlar ve çocuklar üzerine yazılmış. Onların başka bir ülkeye sığınmaları, bu durumun yaşattığı zorluklar, toplum tarafından kabul görülmemeleri, sömürülmeleri, hor görülmeleri ve bu durumların kadınlar ve çocuklar üzerindeki etkilerine empatik bir dille yaklaşmış yazar. Ülkemizde ciddi bir mülteci sorunu var bu doğru fakat onlara karşı tavırlarımızda çok keskiniz ve insan olduklarını unutuyoruz gibi geliyor bana. Bu çok üzücü, çünkü biz böyle bir toplum değiliz. Deprem zamanında bir aile mülteci oldukları için ve Türkçe bilmedikleri için enkazdan çıkarılmazlar diye çağrılara ses vermemişlerdi belki hatırlarsınız. Bunun ne kadar ağır bir şey olduğunu anlamak zor değil.
Eğer gerçekten mültecilere karşı daha ılımlı bir bakış açısı edinmek isterseniz kitabı okuyabilirsiniz.
Şimdiden keyifli okumalar..