Fotokopiler Sözleri ve Alıntıları
Fotokopiler sözleri ve alıntılarını, Fotokopiler kitap alıntılarını, Fotokopiler en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
fazla zahmete girme
gökyüzü hepimizin...
Sayfa 49 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Yaşarken onun hakkında aklıma gelen imgelerin hepsi kaçınılmaz olarak yollar, kervansaraylar, yolculuklarla ilgili. Gezginlerin tetikte olma hali vardı onda. İranlı Sadi’nin dediği gibi:
Yolda uyuyan ya şapkasını kaybeder
Ya kafasını.
… Bu yaz, seksen yaşında, gerçek Boğaziçi’nde kalırken, üzerinde gizemli bir işaret olan beyaz bir kapı resmi yapmıştı. Yalıda değil de, başka yerde olan beyaz bir kapı.
…Sabahın erken bir saatinde ortak dostumuz Selçuk telefon edip Abidin’i yitirdiğimizi söyledi. (Hastanede ben uyanmadan iki saat önce ölmüş.)
Sayfa 83
Bu sefer ağladım. Hem de bir köpek gibi, soluğum kesilircesine. Acı hayvani bir duygudur. Eski Yunanlılar biliyorlardı bunu.
… Çünkü birden onun İbni Arabi’den aktardığı şu sözleri hatırlıyorum: “Adem’den zamanın sonuna kadar yaşamış ve bir gün yaşayacak olan herkesin yüzünü görüyor ve bir yere kaydediyorum…”
Sayfa 89
Abidin Dino sevgili Güzin’iyle, bir dönemde Paris şehrinin ressamlar için yaptırdığı sanatçı stüdyolarını içeren büyük apartmanlardan birinin dokuzuncu katında oturuyordu… Çeviriler, şiirler, mektuplar, heykeller, desenler, matematiksel modeller, rakı ve kakaolu bademler, Güzin’in Türkçe radyo programlarının kasetleri, şık kıyafetler (ikisi de kendi tarzlarında kusursuz birer moda yaratıcısı gibi giyinirlerdi), gazeteler, çakıl taşları, tuvaller, suluboya resimler, fotoğraflar – her şey orada yerli yerine yerleştirilmişti. Ne zaman onları ziyarete gitsem, oradan kafam uçsuz bucaksız manzaralarla dolu olarak çıkardım – hatta Abidin’le Güzin’in içinde yaşadıkları bu otobüsü sürdükleri o koca Anadolu’nun manzaralarıyla.
Abidin Dino bu hafta Paris’te Villejuif Hastanesi’nde öldü. Sesini yitirdikten konuşamayacak hale geldikten üç gün sonra.
Sayfa 87
Eğer gözler ruha açılan pencerelerse, onun gözlerinin ne camı var, ne de perdesi.
Sayfa 47 - Metis YayınlarıKitabı okudu
“Düşünmeye başladım mı, her şey yitip gidiyor.”
Sayfa 48 - Metroda Dilenen Bir Adam | CezanneKitabı okudu
Bilinen şey dayanılmaz olsa bile, bilinmeyen bilinenden daha tehlikeli görünürmüş...
Sayfa 39 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Birbirinizi böyle öldüremezsiniz. Bu yolculuğa neden çıktık, neden kaçıyoruz? Çünkü adalet diye bir şey kalmadı, güçlü güçsüze saldırıyor.
Sayfa 70 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Gerçekle hüzün arasında doğal bir uyuşma vardır; çünkü ikisi de bizim huzurumuzda sonsuza kadar sessiz kalmaya yargılı dilsiz yalvarıcılardır.
Sayfa 85 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Tabutunun başında beklediğim kadın, adalardan birine gitmek isterdim, demiş, ama hiçbir zaman gidemeden başka bir şehirde ölmüştü. Küllerini de buraya getirmişlerdi.
Bu erdemlere sahip kaç insan kaldı acaba?
Değerbilirlikle minnettarlık, minnettarlıkla hoşnutluk arasındaki ayrımın ne olduğunu çok iyi biliyordu.
Sayfa 23 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Fotoğrafçılık bir tetiğe basmak, parmağını tam zamanında kullanmayı bilmektir.
Sayfa 48 - Metroda Dilenen Bir AdamKitabı okudu
Fotoğraf, diye yazmıştı bir zamanlar o anaç el yazısıyla, sürekli bakmanın sonucu, belli bir anı ve onun sonsuzluğunu yakalayan kendiliğinden bir dürtüdür.
Sayfa 53 - Metroda Dilenen Bir AdamKitabı okudu
Cezanne’ın dediği gibi, “Düşünmeye başladın mı, her şey yitip gidiyor.”
Üç kuşağın özveriyle biriktirdikleri şeyler şimdi Serbest Piyasa’ nın sunağında kurban ediliyor. Bir kez o sunağa kurban edilince de, hiçbir şey kalmamacasına harcanıyor.
Sayfa 103