Hedef, geleceğin şimdiye alınmasıdır, güç, geçmiş bir şeyin şimdiye etki et mesidir, töz, geçmişin ve geleceğin sakin bir şimdi sayesin de nüfuz etmesidir.
Türkiye şeref ve korku arasında sıkışıp kalmış gibi duruyor
Montesquieu, dört farklı devlet biçiminden söz eder. Bu devlet biçimlerinin kendilerine özgü bir egemen ilkesi vardır. Demokrasininki erdemdir, aristokrasininki erdemli itidal, monarşininki şeref, despotizminki ise korku.
Bize ilan edilen din eğer doğru olacaksa, o zaman neden mucizelere sığınılıyor? Topallayan birini mucizeyle düzeltmek, düşünen bir insanı aydınlatmaktan gerçekten daha fazla bir şey midir?