"Kimi zaman beynim ve akciğerlerim haberim olmadan anlaşmışlar gibi geliyor bana.' Böyle gidemez' demiş beyin, beş yıl sonra da akciğerler ona yardım etmeye hazır olduklarını bildirmişler,"
"Gerçekten o kadar yalnız mısınız?" diye sordum.
Kafka başını sallayıp onayladı.
"Kaspar Hauser kadar mı?"
Kafka güldü ve yanıt verdi:
"Daha da kötü. Ben...
Franz Kafka kadar yalnızım."