#Dava, okumakta zorlandığım, çoğunlukla ağır ilerlese de keyif aldığım bir eser oldu diyebilirim.
Yazar bu kitabında, yozlaşmış adalet sistemini distopik bir örgüde işliyor. Ortada bir suçlama var fakat ne olduğu açıklanmıyor, yargılama var fakat mahkeme yok. Kendini savunmak için her türlü yolu deniyorsun, lakin sonucu değiştiremiyorsun. Çünkü sonu baştan belli bir sistemdesin! Tüm belirsizliklere, ümitsizliğe rağmen, Josef K.son nefeslerini verdiği, bıçak darbeleri aldığı o son anlarında bir el görür. Onun kendini kurtaracağına ümit ettiği şey, o el, hak ve adalettir, yaşamdır , huzur düzen içinde yaşamak arzusudur. Ümitsiz yaşanmıyor. Adalet bir gün herkese lazım olur sözüyle bitiriyorum. Keyifli okumalar dilerim. Esen kalın
