Freud ve Öğretisi
Stefan ZweigFreud ve Öğretisi Sözleri ve Alıntıları
Freud ve Öğretisi sözleri ve alıntılarını, Freud ve Öğretisi kitap alıntılarını, Freud ve Öğretisi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kendindeki tek insanı tanıyan onu bütün öteki insanlarda da tanır ve anlardı.
Çünkü her inanç, her düşünce, her dâva kendi uğruna kullanılan araçları belli bir oranda meşru kılar.
Sayfa 19
“Yaşamak ne güzel şey!”
Her zaman öyledir, yükseliş ne denli dik olursa alçalış da o kerte dik olur.
İçinden sıkı durana, özgür kalana dışarıdan gelen en ağır baskı bile bir şey yapamaz!
Pedagoglar çocuğu erginlik çağına kadar getiriyor ve orada kendi haline bırakıyorlardı. Okul sıralarında gerekli olgunluğa ulaşamamış, ödev ve görevlerinin üstesinden gelememiş, iç uyuşmazlıklarına hiç çare bulamamış gençler gerçek hayatla karşılaşınca şaşırıp bocalıyorlar, ama onları artık düşünen olmuyordu. Psikopatların, nevrotiklerin kaynağı işte bu kendi başlarına bırakılmış zavallı gençlerdi.
“Dil sürçmelerinde” dile gelen şey düşünüldüğü halde söylenilmek istenilmeyen şeydir. Bilindiği halde çağrıldığı zaman akla gelmeyen şey ise aslında unutulmak istenen şeydir. Yitirilmek istenen şey gerçekten yitirilir.
Tanrılar! Öyle ya, şu dünyada insanlardan daha üstün değiştirici güçlere ancak tanrılar sahip olabilirdi. Yalnız tanrılar insanlara doğrudan doğruya görünmek istemediklerinden onlara imgesel düşler içinde yaklaşıyor, iyi ya da kötü haberler ulaştırıyor, yüreklerine umut ya da korku salıyor, uykunun kara duvarlarına uyarıcı ya da ürkütücü resimler, şekiller çiziyordu.
Gözünü uzak geleceğe dikmiş olan Freud sorar: Gün gelip insanlık bir sıkıntı ve tedirginliği, bu bir ileri, bir geri çekiştirilip durmayı yenebilecek mi?
Madem ki varım, öyleyse görünmeliyim!
Zevk ve eğlence tutkularımızdan belki binde birini bile doyuramıyor, kandıramıyoruz. Gerisi hep içimizde birikip kalıyor.