20.yy sanatının Meksika ve dünyadaki en çarpıcı figürlerinden Frida Kahlo ve kocası Diego Rivera. Ben de 2011 yılında Pera Müzesi’deki sergiyle tanımıştım onları. Eserlerinde kendi gerçekliğini anlatıyor fakat kendine özgün bir anlatımı var. Sergide eserlerinden acı çektiği bir hayat yaşadığını hatırlıyorum, ama bu denli olduğunu bilmiyordum.
Frida, sadece içinden gelenleri , hislerini, yaşamını aktarıyor eserlerine. Kitapta da yazdığı mektuplarla pekiştirilmiş hayatını okuyoruz. Gerçekten onca acıya karşı, ne kadar güçlü ve mücadeleci durabilmiş. Ağlattı beni. Hele şu sözleriyle hâlâ mideme kramp giriyor:
“Yağmurun beni bir nehre, nehrin de bir boğaza götürmesini, oradan da engine açılmayı isterdim. Yeterince gezemedim, yeterince dans edemedim. Yeterince sevemedim, resim yapamadım. Tanrım!”
