Bazen de dua kabul edilir ama sonucu hemen gerçekleşmez. Çünkü kader onun gerçekleşmesini engeller. Yoksa onun duası kabul edilmiştir ve mahrum bırakılmış değildir.
Hz. Peygamber'in "Allah bir kulunu sevince ona bela, sıkıntı verir. Sabrederse onu kendisi için saklar"
Hz. Peygamber böyle buyurunca sahabe "Allah'ın kulunu kendisi için saklaması nedir?" Diye sordular.
Bunun üzerine Hz. Peygamber "Onun ne malını, ne de çocuğunu bırakır" buyurdu. Çünkü kişinin malı ve çocuğu olunca onları sever. Böyle olunca sevgi eksilir ve bölünür. Allah'la başkaları arasında ortaklık meydana gelir. Allah ise kendine ortak kabul etmez. Çünkü O kıskançtır ve her şey üzerinde ezici bir güce sahiptir. Bu sebeple kulunun kalbi, yegane kendisine ait olsun diye ortağını yok eder. İşte o zaman "Onları sever, onlar da O'nu severler" (Maide54) buyruğu gerçekleşir.