Âteşin âhımla eylersin bana teklif-İ bâğ
Bâğ-ban gül-berg-i handânın gerekmez mi sana
Bu ateşli ahlar ettiğim halle bana bahçede gezip dolaşmamı teklif ediyorsun. Ey bahçıvan, yoksa açılmış güllerinin sana gereği yok mu?
Yandırıp cânım cihan-sûz etme berk-i âhımı
Âs-mân hur-şîd-i rahşânın gerekmez mi sana
-Canımı yakıp ahımın şimşeği ile cihanı ateşe verme. Ey gökyüzü, yoksa, parlak güneşin sana lâzım değil mi? -