Bu sefer Diyaloglara da bakacağım! Gerçekten eğlendiğim, yer yer de tasvip ettiğim diyaloglar vardı. Mesela bir yerde -alıntıların da dışına bakacak olursak- ‘İnsanın öleceği saniyeyi bilmesi tuhaf histi’ diyor ki bu çok dikkatimi çekti. Her olayda finallere dikkat çeken biri olarak en büyük Spoiler’i bilerek bir filmde başrol olmak istemezdim. Bazen bilmemek en iyisi benim açımdan. Bir diğer akılda kalıcı söz de sanırım ‘Uyumasına yardımcı olan büyülü sözler gibiydi, dualar’ cümlesidir.
Kitapta dikkatimi çeken unsurlardan birisi de Kelt Haçı kullanımı oldu. Hem de henüz başlarda. Bunun İrlanda ya da İskandinav bağlantısı var mı diye kitapta çok yoklama çektim ama bir şey göremedim. Kelt Haçı olduğuna dair tek ve en dayanaklı kanıtım ise Hristiyanlık öncesi de kullanılan bu simgenin ortasına mı desem kesişim yerine mi desem, bir halka eklenerek resmedilmesiydi.
Bunun dışında kitap oldukça yavaştı. Hani arktık ramazanlıkta gündüzleri vakit geçsin diye okuduğum kupürlere döndü diyebileceğim bir hale geldi kitap. İyi kötü son kitabı da okuduktan sonra seriye veda edeceğim. Okursanız vakit kaybı, okumazsanız vakit kazancı bir kitap diyebilirim. Olay örgüsü fena değil ama çok yavaş ilerliyor. Ramazan’da zaman geçirme sorunum olmasa yüzüne bakmazdım.
Şaka bir yana akşama az kaldı, cümleten keyifli okumalar dilerim..
