G.H.’ye Göre Çile
Clarice LispectorSözler ve Alıntılar
Ne olduğumu bilmediğimden, “olmamak” gerçeğe en yakın olduğum yerdi.
Sayfa 32
sorun şuydu, söyleyecek bir şeyim yoktu artık.
ıstırabım ölmeden önce konuşmanın ıstırabı gibiydi. bir şeyi sonsuza kadar terk ettiğimi biliyordum, bir şey ölecekti ve ben en azından ölmekte olan şeyi yakalayacak kelimeyi telaffuz etmek istiyordum.
Ancak daha sonra anlayacaktım: anlam kaybı gibi görünen şey, anlamın ta kendisiydi. “Anlamın eksik olduğu” her an tam da anlamın orada yattığı ve ona sadece ulaşamadığım değil, hiçbir güvence olmadığı için ulaşmak da istemediğim şeklindeki o korkutucu kesinlikti. Ancak daha sonra anlam eksikliği saldıracaktı bana. Anlam eksikliği hissi hep anlamı kavrayan olumsuz haletiruhiyem olabilir miydi? Bu da benim payımdı.
Sayfa 37
Ruhumun en ulaşılmaz parçası, bana ait olmayandır -ben olmayanla sınırlarıma dokunan ve kendimi teslim ettiğim bölümdür. Tüm endişem bu aşılamaz ve haddinden fazla yakın olan şey. Ben daha çok ben olmayanım.
Sayfa 121
"İki nota arasında bir nota daha var, iki gerçek arasında bir gerçek daha var, iki tuz taneciği arasında, ne kadar yakın olurlarsa olsunlar, bir uzam aralığı var, iki duyumsama arasında bir duyumsama var -en eski maddenin gediklerinde dünyanın nefesi olan gizemli, ateşli bir çizgi var ve dünyanın sürekli nefesi, sessizlik diye duyduğumuz, sessizlik dediğimiz."
Sayfa 95Kitabı okudu
Biz, nefes almak için derinlere dalması gereken varlıklarız, balığın nefes almak için suya dalışı gibi, sadece benim için gecenin göğünde derinlikler. Gece bizim gizli halimiz.
Sayfa 111
İnsanoğlu hissettiği şeyi över durur. Bu da en az hissettiğini lanetlemek kadar tehlikeli.
Sayfa 131 - Monokl Yayınları