"Aristo der ki, arkadaşlık ancak iki sevapkâr insan arasında mümkündür. Bu nedenle de, ikimiz arasında arkadaşlık imkansızdır.”
"Kimse tam sevapkâr olamaz.”
Gabriel görünüşte ideal poker oyuncusu gibiydi. İfadesiz, heyecansız, soğuk. Hem de nasıl soğuk! Rüzgar gibi, sonbaharda nehir suları gibi, çok soğuktu. Gölgede kalmış bir kayanın tene değmesi gibi.