Galiz Kahraman
İhsan Oktay AnarQuotes
zarifliğe bakar mısınız :)
O devirde Kasımpaşa’nın yeraltı elitleri cami yanındaki Babalar Kıraathânesi’nde toplanırlardı. Silmesi de edep erkân bilir, etiket sahibi, kibar ve görgülü şahıslardı. Öyle ki, kıdemlilere hürmetle ‘â-bi-cim' denirken, onlar da astlarına gayet zarif bir şekilde ‘ulan' diye hitap ederlerdi.
İletişim YayınlarıKitabı okuyor
Başkaları ne derse desin, bir hanımın yüzündeki güzellik, ona şefkatle bakan erkeğin gözlerinden yansıyan aşktır. Buna inanırım.
Sayfa 141Kitabı okudu
“Hakikaten de insanlar iki sınıfa ayrılırdı: Yapanlar ve yaptırtanlar. Para yaptırtmanın bir yolu idi ve bir kadına kendisine cilve yaptırtmak, bir şarkıcıya şarkı söylettirtmek, bir dansöze göbek dansı yaptırtmak, garsonlara hizmet ettirtmek ve oradakilere kendisine saygı duydurtmak isteyenler, buranın müşterisiydi. İnsan olmanın diğer yolu ise, aşık olmak, şarkı söylemek, dans etmek, kendi işini kendi görmek ve kendine saygı duymaktı.”
Ben konuşmuyorum. İçimdeki O konuşuyor.
Sayfa 75Kitabı okudu
Demek iyi edebiyatçı olmak için hayatın fokurdayan kazanında epey bir kaynayıp pişmek icap ediyordu.
Sayfa 110 - İletişim YayınlarıKitabı okuyor
"Bir kör bile aynı kuyuya iki kere düşmez."
Sayfa 70Kitabı okudu