Hoşgörü, der, insanın kendi inancı karşısında yüreğini yalınayak bırakmak değildir. Bu, inançlar karşısında daha katışıksız bir sevgi, daha zeki bir davranış göstermek anlamına gelir. Bir başka deyişle, hoşgörü bize, konuya zekice yaklaşma, zekice çengel atma gücü verir.