o denli yan yanaydı ki yolculuğumuz
kendimizi durmuş, yeri ve gökyüzünü hareketli sanıyorduk
uzak ülkelerde, okyanus diplerinde, uzay boşluğunda
kaybedenin yaşamakla kavuşmadığı
bir defa bulanın hep aradığı
ruhumuzu en biçimli şekillerle ayıran
o en büyük terzinin izini sürüyorduk
mutsuz ve huzurluyduk
yorgun ve ümitli
bıkkın ve sabırlı
günü bitkin, uykuyla kapatırken
fısıltılı dualarla haberleşiyorduk