Garibin
Alper GencerQuotes
Herkes birbirine her şeyi anlatıyor
Kimsenin kimseyi anladığı yok
ağaçların rüzgârlarla serinlediğine inanma kaldırımlara inanma onlar birer ihlaldir
benim elleri kolları bağlanmış aczim
kavga dövüş kimi ikna etsin düşkünlüğüne
bir sen misin sanırsın
güneşi başka yerde arayan
yüzü bana dönmeyecek olan
ağlamamı korkuluklara kargışlatan gülmemi davul sesleriyle yumuşatan
bir sen misin
bir sen misin güneşi
ayrı düşen ayçiçeği
Sayfa 14 - Ülke Edebiyat
ne ki unutmak üzeredir şu koca insan soyunun hatırında tuttukları
tarih böyle unutula unutula çakıldı senelerin mevsimlerin iskelesine
bir yere doğru büyüyorsak -ki bu büyük bir yanılsamadır-
o da nisyan bulutunun yağdırdığı yağmur ve yağdığı toprak üzeredir
bankalar her kepenklerini kaldırdığında
motor sesleri ve milyarlarca makine o boğuk gürültüye koyulan
insan kan gibi dolduğunda yeryüzünün damarlarına
–sabahın oluşu gecenin seslerle uyanmasıdır!–
şu koca evren başlar zangırdamaya
dikkat et kulak ver iyice dinle oğlum bütün atımlarını tüm galaksilerin
en büyük terk edişin ardından her şey başlamıştır ağlamaya
şimdi ağlamadan bir şeyler söyleyebiliyorsak eğer
gözyaşlarımız müsaade buyuruyorsa gördüklerimize
birazcık takatimiz varsa ayakta durabilmeye
bu terki, birazcık olsun
unutarak vaşadığımızdandır
Sayfa 80 - Ülke Edebiyat
o denli yan yanaydı ki yolculuğumuz
kendimizi durmuş, yeri ve gökyüzünü hareketli sanıyorduk
uzak ülkelerde, okyanus diplerinde, uzay boşluğunda
kaybedenin yaşamakla kavuşmadığı
bir defa bulanın hep aradığı
ruhumuzu en biçimli şekillerle ayıran
o en büyük terzinin izini sürüyorduk
mutsuz ve huzurluyduk
yorgun ve ümitli
bıkkın ve sabırlı
günü bitkin, uykuyla kapatırken
fısıltılı dualarla haberleşiyorduk
Sayfa 12 - Ülke Edebiyat
Kimsenin olamadım
Kimsem olmadı Allah'tan ve anamdan başka