Gazap Üzümleri
John SteinbeckJohn Steinbeck’in tartışmasız en büyük eseri olan ve ona Pulitzer ödülünü kazandıran Gazap Üzümleri, 1939’da ilk kez yayınlandığında şok etkisi yaratmış ve büyük tartışmalara yol açmıştı. Tüm dünyayı etkileyen “Büyük Buhran” döneminde, tarımın kapitalistleşmesi ve krizler yüzünden yoksullaşan ve mülksüzleşen yığınların ayakta kalma mücadelesinin anlatıldığı bu destansı romanda Steinbeck, açlık, sefalet ve zorbalık yüzünden evlerini terk edip yollara düşmek zorunda kalan binlerce işçi ailesinden birine odaklanıyor.
Boşa çıkan umutların, hüzne dönüşen sevinçlerin arasında insanlığın direncini ve onurunu çarpıcı bir dille anlatan, kapitalizmi iliklerine kadar eleştiren Gazap Üzümleri, 20. yüzyılın en önemli eserlerinden biridir.
556 sayfa · İlk Yayın Tarihi: Nisan 1939
Yorumlar ve İncelemeler
Büyük Buhran a Öfke
John Steinbeck in daha önce 
Fareler ve İnsanlar kitabını okumuştum. Daha sonra 
Bitmeyen Kavga yı. Bu 3.kitabı olacak. Steinbeck in anlatımını net bir şekilde ayırt edebiliyorsunuz. Kitabın başına hiç bakmadan bu kitabı
ŞEYTANLARIN GAZABI
Gazap Üzümleri , bireylerin çaresizlik içinde sistemin kurbanı olmasının, toplumsal adaletsizlik ve yoksulluğun bir portresi gibi. Sanayi devrimi sonrası halkın zor durumu, o günün toplumunu ve benzer şekilde bugünü de etkileyen bir hâl alıyor. Belki de gelecek kuşaklara yapay zekanın yaşatacakları gibi… Kitap, bencillik ve fırsatçılıkla, insanların birbirlerinin zorluklarını nasıl kendi çıkarlarına dönüştürmeye çalıştığını sorguluyor. Ancak bir yandan da insanların içinde var olan değişim arzusunun, toplumları dönüştürme gücüne dair bir umut barındırıyor. Yine de her şeyin, kişisel ve toplumsal düzeyde, sınıf farkları ve statüye dayalı mücadelenin gölgesinde kalması, daha derin bir kavrayışa zemin hazırlıyor. Tanrı sorgulamaları ve adalettin ne olduğunu çözmeye çalışan bireylerin çıkmazını hissettiriyor.
Zihnimde dönüp duran düşünceler, insanların karamsarlık içinde düşündükçe ne kadar fazla kaybolduklarını ve bu kayboluşun sistem tarafından nasıl manipüle edildiğini gösteriyor. Yazarın anlatımı, bir film sahnesi gibi zihnimde canlanıyor; yavaşça ve çok durağan ama keskin bir şekilde toplumsal yapıyı sorguluyor. Akıcı hikaye sevenler zorlanacaktır. Korkular değişiyor, ama korku hep kalıyor. Çaresizlik içinde daha da karamsarlaşan bir toplum, bir halk, ancak en acı gerçekleri hissettiren bu tür anlatımlarla varlığını sürdürüyor.
Kitap sonucu olmadan mı bitti hayat gibi devam mı etti!, karar veremedim.
Yazar Hakkında
John SteinbeckYazar · 47 kitap
John Steinbeck, (27 Şubat 1902 - 20 Aralık 1968) ABD'li yazar.
27 Şubat 1902'de Amerika Birleşik Devletleri'nin Kaliforniya eyaleti Salinas kentinde doğdu. 20 Aralık 1968'de New York'ta yaşamını yitirdi. 1940 Pulitzer Ödülü ve 1962 Nobel Edebiyat Ödülü sahibi gerçekçi roman-öykü yazarı.
Bir ırgat ailesinin çocuğudur. Babası Prusyalı, annesi ise İrlandalı göçmen bir aileye mensuptur. Yaşıtları gibi o da küçük yaşlarda çiftçilik yaptı. 1920-1926 arasında aralıklarla Stanford Üniversitesi'ne devam etti. Öğrenimini sürdürebilmek için duvarcılık, boyacılık, kapıcılık, eczacılık gibi işlerde çalıştı. Okulu bitiremedi. Öğrencilik yıllarında başladığı yazmayı sürdürdü. Irgatlık ve işçilik yaparken edindiği deneyimler, eserlerinde işçilerin yaşamlarını gerçekçi bir dile anlatmasına büyük katkı sağladı. İlk romanlarından başlayarak hep işçileri, yaşam koşullarını, ilişkilerini anlattı. İlk kitabı " Altın Kupa " (1929). 1936'da yayınlanan "Bitmeyen Kavga"da tarım işçilerinin grevi ve bu greve önderlik eden iki Marksisti anlattı. Amerikan çalışma sistemine keskin eleştiriler yöneltti. Üçüncü kitabı "Fareler ve İnsanlar" 1937'de yayınlandı. Bu kez iki göçmen işçi arasındaki garip ve karmaşık ilişkinin öyküsünü anlatıyordu. Kendisine "Pulitzer Ödülü" getiren ünlü romanı "Gazap Üzümleri" 1940'ta sinemaya aktarıldı. II. Dünya Savaşı yıllarında daha çok ideolojik eserler verdi. İzleyen yıllarda politikadan uzak, eğlendirici yanı ağır basan duygusal öğelerin de yer aldığı eserler ve senaryolar yazdı.1962'de edebiyata katkılarından dolayı Nobel Edebiyat Ödülü'ne layık görüldü.
