Kekemelik, çocukken sosyalleşebilmenin önündeki en büyük engel, hatta çoğunlukla dışlanma sebebi. Hikaye yazarın kendi yaşam öyküsüne dayandığından oldukça gerçek yansıtılmış. Öyle ki baş karakterimizin kelimelerle savaştığı anlarda sanki karşımda kendisini bana anlatmaya çalışırcasına çabasını hissettim.
Konuşmakta zorlananan Victor, bir aylığına arkadaşının yerine gazete dağıtımı yapıyor, yeni ve ilginç insanlarla tanışıyor, konuşmak zorunda kalıyor haliyle. Ne kadar kitap okumanın faydası varsa farklı kişilerle konuşmalar yapmanın, farklı ortamlarda bulunmanın da bu durumu iyileştirebileceğini düşünürüm. Görev bilincinde olmak ve planlılık da etkili tabii ki.
Bay Spiro çok tatlı bir insandı. Herkesin hayatımda keşke böyle biri olsa diye imrendiği, faydalı, insanın özgüvenine katkı sağlayan cinsten. Aralarındaki yargısız ve saf sohbet çok hoştu. Nellie'nin Victor'u sahiplenmesi, kardeşi gibi koruması, geçmiş yaşantısının etkilerinin sonradan ortaya çıkması da hikayeye bir canlılık vermiş.