Emir Seyfü'd-devle,kendi adamlarını,dost ve yardımcılarını saf tutmalarını söyledi.Emir İsmail,has mevlaları,memlûkler,babasının ashâb ve adamları ile karşısına geçti.Ordunun merkezini ve kanadını,dağ yapılı fillerin gövdeleriyle donatıp süsledi.Her iki taraf,kılıçlarını kınlarından çekip öyle vuruştular ki,demirden mamul kılıç bile savaş meydanındaki yiğitlerin inlemesinden kan ağladı.Seyfü'd-devlet Mahmûd,bizzat hamle yapınca korkudan yer sarsıldı.Neticede İsmail'in ordusu münhezim oldu ve Gazne kalesine sığındı.
"Bu sene(451/1059-1060)Sultan İbrahim b.Mes'ûd b.Mahmûd b.Sebüktekin ile Horâsân hakimi Dâvud b Mikâil b.Selçuk arasında barış yapıldı.Buna göre her biri elindeki yerleri hâkim olacak ve birbirlerinin topraklarında hak idda ederek başlattıkları çekişmelere son vereceklerdi.Sebebi şu idi:Her iki tarafında ileri gelenleri düşünüp taşındılar ve her iki hükümdarında birbirlerinin topraklarını ele geçirecek durumda olmadıklarını,mallarını boş yere harcadıklarını,askerleri yorduklarını,bu arada evlerin yağmalandığını,insanların öldürüldüğünü görerek barış için seferber oldular.Sonunda ittifak ve anlaşma sağlandı ve anlaşma metni kaleme alındı.Halk buna çok sevindi,sıkıntılardan kurtulmaları onları çok sevindirdi.Dâvud'dan sonra Alp Arsalan zamanında da bu anlaşma devam etti.