Gece Dergi - Sayı 2

Gece Dergi

Oldest Gece Dergi - Sayı 2 Posts

You can find Oldest Gece Dergi - Sayı 2 books, oldest Gece Dergi - Sayı 2 quotes and quotes, oldest Gece Dergi - Sayı 2 authors, oldest Gece Dergi - Sayı 2 reviews and reviews on 1000Kitap.
"Bir mavi kuş var yüreğimde Çıkmaya can atan."
"Tabii ki bir insanı sevebilirsiniz, eğer onu yeterince tanımıyorsanız."
Reklam
Sevmek, başlı başına yücelten tek eylemdir. Seni düşününce, ölüm uykusundan uyanıyorum, Bir yaşamaktır, gelip çörekleniyor içime.
Sevmekten vazgeçilen bu çağda, aşk diye bir şey yoktur. Aşk, sahip olma hırsıyla körelmiş, bir neolitik çağ duygusudur. Hoşça kal, çünkü biz aynı devrin insanları değiliz.
Kocaman bir beyniniz var ancak kalbinize sıçayım.
Aynı enlemi paylaştığım oksijen bağımlılarına sesleniyorum. Durup düşünsenize bi' "Nasıl sıkılmadık, nasıl ölmedik, ne ara geçti bunca zaman?"
Reklam
Alt komşudan gelen matkap sesi kadar delirtiyorsunuz beni.
"Doğayla savaş halindeyiz. Eğer kazanırsak, kaybedeceğiz."
Biz seninle güleceğiz, En kahkahalısından şöyle, çok ciddi bir ortamda.
"Onlar zırcahiller, istedikleri tek şey ceplerinin para dolması. Afrikalıların su içmeyi arzulaması gibi onlar kan içmek istiyorlar."
Reklam
Ne vardı elimizde? Benim, benim sadece hayallerim...
Ben bu şehirde yok edilmemiş son doğa alanı Onlar ise mimar Onlar benim yeşilimi yok edip Gökdelen yapar Bu şehrin insanı da o gökdelende yaşayıp Yeşilin yasını tutar
Bir insanı hâkim kılan niyet Beni niye yanlış anlamanızı sağlar Bir devleti bâki eyleyen zihniyet Beni niye tanklara bombalatır Bir selamı kalbe ulaştıran samimiyet Beni niye görmezden geldirir Bir kadını kibrit kutusuna alıştıran diyet Beni niye sigaraya meyillendirir Bana sigara izmaritimi çöpe attıran medeniyet, Ey! Seni buruş buruş eder sokağa atarım
İnsanlar neden ayrılır?
İnsanlar ayrılmaktan usanıyor, ayırmaya çalışanlar usanmıyor. Her geçen gün bazılarımızı ötekileştirecek öyle şeyler vuku buluyor ki aramızda uçurumlar oluşturuluyor. Öyle bir uçurum ki dahil edildiğimiz sınıftan bir diğerindeki hayata geçme düşüncesi bile allak bullak etmeye yetiyor. Tek ve bir bütün olan insanlık, beraberindeki tüm güzellikleri de parçalayıp ayaklar altına aldırıyor kendini. Nereden geldiğimizi unutup nereye gittiğimizi düşünmeden ve görmeden ilerliyoruz. İçten içe ihraç ediliyoruz hayattan. Farkına vardığımızda köprünün diğer tarafına geçmiş oluyoruz çoktan. Geçmiş olsun diyorlar, geçmiyor.
Unuttuğumuz şeyler var. Kapıdan çıktığımızda değil, kapıyı kapattığınızda geliyor her seferinde aklımıza. Ya da her seferinde demeyelim de "arada bir"i koyalım yerine. Arada bir yaşıyoruz çünkü. Arada bir hatırlıyoruz var olduğumuzu. Bu yüzden eksik neyimiz varsa, arada bir fark ediyoruz.
22 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.