Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
1
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Gece İle Şafak
Fatma Erdek
İnsanoğlunun kaybedeceklerinin değeri artıkça, korkularıda büyüyordu.
Susmak onların ortak diliydi. Çünkü bazen konuşmak, savaş çıkarır, ölüm getirirdi.
Sayfa 462
.. hıçkırıklarının çığlıklarını bastıracaktı,duyurmayacaktı kimseye.
Erkekler ağlamazdı
"Ağlar" dedi boğuk sesiyle"ağlar,ağlar,ağlar..."
Konuşacak çok şeyleri vardı. Yahut hiçbir şey yoktu.
Sayfa 218
Bütün güzel zamanlarda böyle olmaz mıydı? Sayılan dakikalar, inadına hızlanıp, birbiri ardına koşmaz mıydı?
Sayfa 328Kitabı okudu
Aşk, bu muydu? Gözlerini kapatsa da, onu
görüyordu.
Sayfa 307
Bazı kelimler göründüğünden farklı anlamlar taşır.
Sayfa 171
..bir kadın en güçlü, en kudretli erkeğin bile sonu olabilirdi.
Sayfa 342Kitabı okudu
Mantık zinciri, sıksık kalbinin vuruşlarına takılıyor, tökezliyordu.
Sayfa 254
Saniyeler öylesine uzundu ki... insanın umudu olmayınca, geçen zamanın da bir kıymeti olmuyordu. Saniye, saat, gün, ay, yıl... olağan bir seyirde birbirini izliyordu. Oysa o an.
Sayfa 389
İnsanoğlunun kaybedeceklerinin değeri arttıkça, korkuları da büyüyordu. Vicdanın sesi, korkunun ayak sesleri altında eziliyordu...
Sayfa 366
Hangi dünyada olursa olsun, emirler insanın elini, kolunu, dilini ve gözünü bağlıyordu. Çoğu zaman da vicdanının önüne bir duvar örüyordu. Ancak sadece kalbine hükmedemiyordu insanın. Hiçbir emir, aşka engel olamıyordu.
Sayfa 152
Güven, aşk gibi, bir bakışa sağlanan serseri bir ok değildi. Güven, serpilmek için zaman, yerleşmek için sabır istiyordu. Aşkın hamlığı, güvenin olgunluğuyla büyüyordu.
Sayfa 260Kitabı okudu
Ve kendine yeni bi’ yarın yazmıştı…
Sayfa 242
ne aşk amâ, ben ikna oldum tamam :D
O alabora durulduğunda onu kalbinde bulmuştu. Ruhunda ve her yerinde... Aşk, engel tanımıyordu. Kalbe söz geçmiyor, duygulara zincir vurulmuyordu.
Sayfa 314