Gece Kuşu Uzun Öter
Sevinç ÇokumEn Eski Gece Kuşu Uzun Öter Sözleri ve Alıntıları
En Eski Gece Kuşu Uzun Öter sözleri ve alıntılarını, en eski Gece Kuşu Uzun Öter kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Toprakla başlamıyor mu bizim soluk soluğa maceramız?"
Sayfa 46Kitabı okudu
"Aslında bütün yaşadıklarımız belki de bir pakete sığacak hacimdeydi de biz onları büyüte büyüte kocaman bir çığ topu haline getiriyor ve 'İşte hayatımız!' diyorduk. Kimi zaman da onu parlak bir kağıda sarıyor, içine düşlerimizi koyuyor, ipek kurdelelerle bağlıyorduk. Ama içindeki her zaman kısa bir özetti işte. Doğduk, yaşadık, öldük biçiminde. Güldük ve acı çektik..."
Sayfa 48Kitabı okudu
İstanbul, "Kabulümsün. Gel buyur başım üzre!" demez miydi her gelene? Onlara da öyle yapmıştı. Hiç sormamıştı nereden geldiklerini, neden geldiklerini... Sorgulamamıştı.
Sayfa 33 - Kapı Yayınları 1.Baskı 2015 "Bir Şeyleri Yakmak" adlı öyküden
Bir kahve içimlik dahi birbirimizi göremedik. Artık böyle oldu. Artık bayramdan bayrama üç beş hatır cümlesini telefonlara sığdırıyoruz.
Sayfa 36 - Kapı Yayınları 1.Baskı 2015 "Lambanız Yanıyor mu?" adlı öyküden
Sen faksların, sinyalli sekreterli telefonların, internetin arasında büyüyorsun. Biz de aşık kemikli, cicozlu, çelik çomaklı günlerden geldik. Eskinin yanına yeniyi getirebiliyor ve yakıştırabiliyorsak eğer, kazandıklarımızın yanına kaybettiklerimizi, sevdiklerimizin yanına sevmediklerimizi koyabiliyorsak, o zaman yaşamak daha bir kolaylaşır değil mi?
Sayfa 48 - Kapı Yayınları 1.Baskı 2015 "Yılanın Düşünen Yüzü" adlı öyküden
"İnsan asıl gece düşünmeye başlıyordu .Onun dışında gündüz kitleler halinde yaşayan insanoğlu düşünmüyor , olmasi gerekleri yaşıyordu ."
"Ademoğlunu da aşan kurnazliklarina sasiyorum .Kimi zaman kaslarını kaldırıyor ,"beğenmedim "gibisinden dudak büküyor."Bazen de benim yogun duygularimin coşkusu karşısında saçlarını yolup taklalar atıyor , amuda kalkıyor, seriliyor yerlere.Bir çeşit duygu gösterisi ya da hafifseme."
Sonra iç zaman diye bir kavramsal söz ediliyordu kitapta ."Hayatın süresi insandadir."deniyordu .
"Ama gerçek hayatta böyleleri yok muydu? Sabah çalıştığı daireye gidip geri dönen , farklı bir renge tutunmadan muttasil aynı çizgide kalan birileri ...Bir merhaba, bir demli çay, sigara üstüne sigara ,maaş ne zaman yemekte ne var hesaplar hesaplar..."
Şehir büyüyordu ur gibi salkım salkım. Büyüyen şehrin içinde insanlar cüceleşiyor, küçülüyordu. Duvar diplerinde, kapı önlerinde açlık büyüyordu, kedi gözü bir açlık... Kapılarımızın ardında aşk öksüz, sevgi yetimdi, dostluk kimsesiz...