İşte efsaneler böyle doğuyordu. Dikkatsizliklerimizden, paramparça olmuş sinirlerimizden, yanlış anlaşılan şakalarımızdan ve göze çarpan mimiklerimizden.
Toplumdan dışlanmak nasıl bir duyguydu? Cezalandırılmak, suç işlediği için değil sadece gizli güçleri için suçlanmak? Yaşamak onlar için nasıl bir duyguydu? Hımm, aslında burada yaşamak değil de başka bir kelime gerekli...
Cadde boyunca beni geçen bir kaç araba ve yaya vardı. Onlar da sahteydi, yanılsamaydı, dünyanın sadece bir yüzüydü, insanlığa erişebilmenin tek yoluydu. Onlardan biri olmadığım için çok memnundum.