Vakit geceyarısını epey geçiyor, uzak pencerelerdeki bütün ışıklar teker teker sönmüş, tek tük köpek havlamaları...
Bir yerlerde çocukları öldürüyorlardır.
Ölmeden önce o çocuklar nasıl da son kez kederle bakarlar dünyaya.
Barıştan, dostluktan,iyilikten yana olanlardan değilim, vahşetse vahşet, kavgaysa kavga, ölümse ölüm, bütün bunlara varım, ama çocukları öldürmek niye, iktidar için dövüşülecekse iktidarı isteyenler dövüşmeli, ölecekse benim yaşımdakiler ölmeli.
Ölüm gecenin için de yürüyor.
Gece alabildiğine sessiz ve karanlık...
Kimse açık konuşacak kadar açık yürekli değildir çünkü.
Bir insan, neden içinden karşısındakinin inanmamasını dilediği halde böyle şeyler söyler? Neden kendisini yaralayacak yalanları, açıkça konuşmaya yeğ tutar?
Neden okyanuslarda zehirli balıklar vardır?